Αιμίλιος Ζαχαρέας βιογραφικό, ηλικία, η ιστορική ανύψωση της σημαίας του 114 ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ, καταγωγή σπουδές παιδιά,… Ο Αιμίλιος Ζαχαρέας ήταν οικονομολόγος, γνωστός για τις μελέτες του σε ζητήματα της οικονομίας και της πολιτικής, καθώς επίσης για την έντονη συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες από την εποχή του 1-1-4. Ο Αιμίλιος Ζαχαρέας “έφυγε” από τη ζωή, με την κόρη του Μάρα, την οικογένεια του αλλά και πλήθος κόσμου να τον αποχαιρετούν.
Συγκεκριμένα άπαντες βρέθηκαν στο Α’ Νεκροταφείο προκειμένου να πουν το τελευταίο αντίο στον οικονομολόγο, ο οποίος “έφυγε” από τη ζωή το Σάββατο (21/1).
Το παρών στην πολιτική κηδεία του έδωσε και η κόρη του Μάρα Ζαχαρέα, η οποία νωρίτερα τον είχε αποχαιρετήσει με μια συγκινητική κοινή φωτογραφία στα social media όπου έγραψε:
“δεν θα βαρυγκωμήσουμε που θα μας κρίνεις και δεν υπάρχει λόγος να μάθεις το όνομά μας. Ήρθαμε, κάναμε το καθήκον μας”.
Τον Ιούλιο του 1962, ως μέλος της νεολαίας της ΕΔΑ, ο ίδιος και ο Θανάσης Τσιώκος αποφασίζουν να ανεβάσουν στην Ακρόπολη –εσαεί σύμβολο ελευθερίας- μια σημαία ελληνική με τον αριθμό 114. Έχει δημοσιεύσει ικανό αριθμό βιβλίων, άρθρων, μελετών και έχει διδάξει σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια.
Υπήρξε για πολλά χρόνια συνεργάτης του Ινστιτού του Γκράμσι της Ρώμης και έχει τιμηθεί από διεθνείς οργανισμούς για το έργο του.
Διαβάστε ακόμα:
Τι συνέβη τότε
Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από τη σελίδα στο facebook της καθηγήτριας Πανεπιστημίου Ιωάννας Τσιβάκου, η οποία εξιστορεί τι συνέβη εκείνη την ημέρα στην Ακρόπολη.
Μια αυτοκτονία σε απευθείας μετάδοση – «Σας αγαπώ, αντίο»
«Θα σας διηγηθώ ένα γεγονός που συνέβη, στις 18 Ιουλίου 1962 και σημάδεψε τα νιάτα μας. Το διηγούμαι γιατί θα ήθελα η σημερινοί να γνωρίζουν το πείσμα της γενιάς των παππούδων τους ή των γονιών τους για δημοκρατία και ελευθερία.
Το 1962, όταν ίσχυαν ακόμη οι νόμοι του εμφυλιοπολεμικού καθεστώτος, η φοιτητική νεολαία –με προεξάρχουσα εκείνην της ΕΔΑ- ξεσηκώνεται ενάντια στην κρατική καταπίεση, έχοντας ως σύμβολα του αγώνα της δύο αριθμούς: το 114, που ήταν το ακροτελεύτιο άρθρο του τότε Συντάγματος και σήμαινε πως η φύλαξη του Συντάγματος επαφιόταν στον πατριωτισμό των Ελλήνων, και το 15% που σήμαινε το ποσοστό του προϋπολογισμού, το οποίο θα έπρεπε να διατίθεται για την Παιδεία.
Ήταν τον Ιούλη του 1962 όταν δύο νεολαίοι της ΕΔΑ, ο Αιμίλιος Ζαχαρέας και ο Θανάσης Τσιώκος αποφασίζουν να ανεβάσουν στην Ακρόπολη –εσαεί σύμβολο ελευθερίας- μια σημαία ελληνική με τον αριθμό 114.
Έφτασαν κάτω από την βορεινή πλευρά του Ιερού Βράχου μεταξύ μίας και μίας και μισή μετά τα μεσάνυχτα. Ανέβηκαν προσεχτικά, κρατημένοι από προεξοχές των βράχων.
Κινδύνεψαν να γκρεμοτσακιστούν παρόλα αυτά συνέχισαν την ανάβασή τους υπό το βάρος της σημαίας. Κινήθηκαν ταχύτατα. Δεξιά τους ο Παρθενώνας τους ενθάρρυνε να προχωρήσουν.
Τρέχοντας έφτασαν στον ιστό της σημαίας. Ο Αιμίλιος κατέβασε το σχοινί που υπήρχε στον ιστό για την ύψωση της κανονικής σημαίας και τοποθέτησε τη γαλανόλευκη με το 114 στο κέντρο της. Μετά την ύψωσε σιγά, σιγά. Ύστερα από λίγο η σημαία κυμάτιζε στον αέρα σύμβολο αντίστασης και διαμαρτυρίας κατά του τότε αυταρχικού καθεστώτος και υπέρ των δημοκρατικών ελευθεριών. Στην επιστροφή, ακολουθώντας την ίδια ακριβώς διαδρομή, κατέβηκαν και βγήκαν από τον προφυλαγμένο χώρο».
Η σημαία υψώθηκε και σε άλλα Πανεπιστήμια
Η καθηγήτρια συνεχίζει: «Το πρωί της 18 Ιουλίου του 1962, η σημαία με το 114 κυμάτιζε στην Ακρόπολη. Οι αστυνομικές δυνάμεις τρόμαξαν. Κατέβασαν γρήγορα τη σημαία από τον ιστό της, αλλά η είδηση είχε ήδη φθάσει στα ΜΜΕ πυροδοτώντας έναν κύκλο αντιστασιακών ενεργειών καθώς σημαίες με το 114 υψώθηκαν στο Πανεπιστήμιο και σε άλλους δημόσιους χώρους.
Για χρόνια, και για ευνόητους λόγους, τα ονόματα των νέων που ανήρτησαν τη σημαία παρέμειναν κρυφά.
Το 2007, σε μια συνέντευξή του στον Στέλιο Κούλογλου, ο Τάκης Μπενάς, γνωστό στέλεχος της ΕΔΑ , αποκάλυψε την αλήθεια.
Προσωπικά, την αλήθεια την ξέρω από πρώτο χέρι, γιατί μαζί με την Φωτεινή και τον Στράτο Σπυράτο ετοιμάσαμε τη σημαία και κρατούσαμε «τσίλιες», έως ότου ο Αιμίλιος και ο Θανάσης κατεβούν από τον ιερό βράχο».
