Δημοσθένης Γεωργακόπουλος βιογραφικό σήμερα! Η προσωπική ζωή, η ηλικία, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά Από το 2008 ανήκετε στο δυναμικό του Ant1 και από ότι αντιλαμβάνομαι υπάρχει μία σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας. Ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος είναι Έλληνας δημοσιογράφος.
Μένει στην Αθήνα.
Γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου 1985.
Θετικός στον κορονοϊο ο δημοσιογράφος Δημοσθένης Γεωργακόπουλος
Είναι 37 ετών. Είστε άνθρωπος γενικά της σταθερότητας ή πηγαίνετε εκεί όπου σας οδηγεί το ένστικτο;
Είναι συνδυασμός. Το ένστικτο με οδηγεί να είμαι μέλος της οικογένειας του Ant1 13 χρόνια. Είμαι άνθρωπος της σταθερότητας, δεν μου αρέσουν οι αλλαγές. Το κανάλι μου παρέχει όλα όσα θέλω και χρειάζομαι και είμαι πάρα πολύ περήφανος που ανήκω στην οικογένεια του Ant1.
O δρόμος προς την δημοσιογραφία -όπως έχετε αναφέρει -ήρθε τυχαία στην ζωή σας. Ωστόσο ποιος ήταν ο άνθρωπος που σας έδωσε το έναυσμα να ασχοληθείτε με αυτό το επάγγελμα;
Ήταν ο Μανώλης ο Αλεξάκης. Είναι συνάδελφος στην Κρήτη. Είναι ο άνθρωπος που με «ανακάλυψε». Μου έδωσε την πρώτη μου ευκαιρία σε έναν τοπικό τηλεοπτικό σταθμό της Κρήτης και από εκεί ξεκίνησαν όλα.
Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί στην δημοσιογραφία της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια; Πιστεύετε ότι τα social media έχουν επηρεάσει μερίδα ανθρώπων, προβάλλοντας μόνο το φαίνεσθαι;
Η ερώτηση που μου κάνεις είναι στην ουσία αυτό που με ενοχλεί πάρα πολύ. Δηλαδή το φαίνεσθαι στη σύγχρονη εποχή και στη σύγχρονη δημοσιογραφία με ενοχλεί πάρα πολύ. Αντί να επικεντρώνεται κάποιος στην δουλειά του, επικεντρώνεται πως θα βάλει την καλύτερη φωτογραφία selfie για ένα θέμα και όχι να καλύψει όσο το δυνατόν καλύτερα την είδηση.
Αθλητικός συντάκτης και παρουσιαστής αθλητικών ειδήσεων. Έχοντας υπηρετήσει πολλά χρόνια και τις 2 θέσεις, ποια οφέλη και ποιες ευθύνες επωμίζεσαι στα εν λόγω πόστα;
Σίγουρα μεγαλύτερη ευθύνη έχει η παρουσίαση καθώς είναι ο άνθρωπος που φαίνεται και απαγορεύεται να κάνει λάθος, γιατί απευθύνεσαι στο κοινό και όχι κάποιον άλλον. Εκεί είναι η μεγαλύτερη ευθύνη. Ωστόσο θεωρώ πολύ σημαντικότερη την δουλειά του ρεπόρτερ, του δημοσιογράφου από αυτή του παρουσιαστή.
Πριν από λίγες ημέρες, η εκπομπή Euroday άλλαξε ώρα προβολής (από 15.00 μεταφέρθηκε στις 16.00 το απόγευμα). Γενικότερα, τέτοιου είδους αλλαγές στον επαγγελματικό τομέα, σας επηρεάζουν;
Ήταν μια αλλαγή που την γνωρίζαμε εκ των προτέρων, αλλά είχε λογική. Η εκπομπή ήταν να αρχίσει στις 15.00, καθώς στις 16.00 είχε αγώνα, οπότε ήταν λογικό να ξεκινήσει νωρίτερα. Την αλλαγή την γνωρίζαμε εκ των προτέρων. Ξέραμε ότι όταν δεν θα υπάρχουν αγώνες στις 16.00 ότι θα γινόταν αυτή η μετακίνηση ώρας. Οι αλλαγές δεν είναι καλό να γίνονται και μάλιστα τόσο γρήγορα, ωστόσο υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που αποφασίζουν και είναι υπεύθυνοι για αυτό. Και όχι εμείς.
Ήσασταν από τους ανθρώπους που βρεθήκατε θετικοί στον COVID-19. Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τα λεγόμενα «κρούσματα» ως υποδεέστερα όντα, σαν να είναι «λεπροί». Νοιώσατε/έχετε αντιληφθεί και εσείς στους γύρω σας ένα τέτοιο είδος bullying.
Δεν σου κρύβω ότι ήταν ένας φόβος μου αυτός, όταν βγήκα από το σπίτι μετά την καραντίνα. Αλλά νοιώθω πάρα πολύ ευτυχής που δεν συνάντησα καμία τέτοια περίπτωση, ούτε ένα βλέμμα δεν ένοιωσα. Και πίστεψέ με τα καταλαβαίνω τα βλέμματα των ανθρώπων. Όλοι με καλοδέχτηκαν…Και ο εργασιακός και ο οικογενειακός περίγυρος. Το είχα όμως στο μυαλό μου.
Από τους στόχους που έχεις βάλει μέχρι στιγμής στην δημοσιογραφία, ποιοι έχουν εκπληρωθεί και ποιoί παραμένουν ανεκπλήρωτοι; Θεωρείτε ότι ευθύνεστε εσείς στην μη ολοκλήρωσή τους;
Γενικά είμαι άνθρωπος που θέλω να πηγαίνω βήμα-βήμα σε ότι κάνω. Δεν θέλω να κάνω βιαστικές κινήσεις. Θεωρώ πως μέχρι τώρα σε όλη την πορεία μου, τα πράγματα έχουν μια ομαλότητα στο πως συμβαίνουν. Σίγουρα για κάθε αθλητικό συντάκτη είναι ένα όνειρο να περιγράψει π.χ τον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου, αλλά αυτό είναι ένα όνειρο που είχαμε από παιδιά. Δεν έχω όνειρα, έχω στόχους, τους οποίους θέλω βήμα-βήμα να τους εκπληρώνω. Νομίζω μέσα από την δουλειά και μπροστά και πίσω από τις κάμερες σιγά-σιγά ό, τι έχω στο μυαλό μου θα έρθει.
