Δούκισσα Νομικού ΜΙΣΘΟΣ: «Δούλεψα εκεί δίπλα, βοηθός σερβιτόρου» Τότε το μόνο που επιθυμούσε, μου λέει, ήταν να πιάσει τη δική της δουλειά και να βγάλει τα πρώτα της χρήματα. Το θέλησε και το έκανε. «Δούλεψα εκεί δίπλα, βοηθός σερβιτόρου» μου λέει δείχνοντας από την τζαμαρία τη διπλανή καφετέρια.
ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΝΟΜΙΚΟΥ: ”Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΣΥΖΗΤΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΗΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΤΑΣ”
«Με το που πέρασα στο πανεπιστήμιο, ήμουν περήφανη που τα κατάφερα. Ένιωσα πως μεγάλωσα, ενηλικιώθηκα και θέλησα να σταματήσω να ζητάω χρήματα από τους γονείς μου.
Δούκισσα Νομικού: ”Τίποτα δεν παίρνω πολύ στα σοβαρά”
Ήταν καλοκαίρι, είχα τρεις μήνες μπροστά μου για να ξεκινήσει η σχολή και ήθελα, θυμάμαι, να αγοράσω μια καλή φωτογραφική μηχανή, να πάω διακοπές με τις φίλες μου. Τι δουλειά, όμως, να έκανα, αφού ακόμη δεν είχα ξεκινήσει καν τις σπουδές μου; Ήταν μια καφετέρια κάτω από το σπίτι μου και μπαίνω μέσα και λέω “γεια σας, ποιος είναι ο υπεύθυνος;”.
Δούκισσα Νομικού: ”Όταν έμαθα πως φεύγω εντελώς μόνη μου για το Μεξικό, πανικοβλήθηκα”
Με έστειλαν να τον αναζητήσω στο δίπλα μαγαζί. Πήγα και τον βρήκα, λοιπόν. “Θέλω να δουλέψω και σκέφτηκα μήπως χρειάζεστε υπαλλήλους”. – “Τι μπορείς να κάνεις, δηλαδή;”- “Μπορώ να κάνω τα πάντα, από υπεύθυνη μέχρι βοηθός σερβιτόρου”. – “ΟΚ, θα σε πάρω. Και μόνο που ήρθες μέχρι εδώ και το ζήτησες, σημαίνει πως το θες πολύ” μου είπε. Και ξεκίνησα. Ήταν κάτω από το σπίτι μου, έρχονταν όλοι μου οι φίλοι, περνούσαμε ωραία και είχα και τα δικά μου χρήματα.
ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΝΟΜΙΚΟΥ: ”ΕΤΣΙ, ΠΗΓΑ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΤΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΒΡΕΘΗΚΑ ΣΤΑ ΚΑΛΛΙΣΤΕΙΑ”
Γλυκάθηκα. Κι όταν άρχισα να πηγαίνω στη σχολή και δεν μπορούσα να δουλεύω άλλο εκεί, μου έλειπε αυτή η ανεξαρτησία. Κάπως έτσι ξεκίνησα τις φωτογραφίσεις. Μου πρότειναν να κάνω μια φωτογράφιση, πήρα κάποια χρήματα και μετά μου είπαν πως για να το κάνω πιο επαγγελματικά θα έπρεπε να μάθω κάποια πράγματα. Έτσι, πήγα στη σχολή της Κρίστι και από εκεί βρέθηκα στα καλλιστεία».
