Γεωργία Ζώη βιογραφικό σήμερα! Η προσωπική ζωή, η ηλικία, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου (αποφοίτηση 1977)
Σύντομο Βιογραφικό
Η Γεωργία Ζώη είναι ηθοποιός.
Είναι επίσης και αρχιτέκτονας μηχανικός. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1977 καθώς επίσης και απο την Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (η διπλωματική της διατριβή βαθμολογήθηκε με άριστα και είχε υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών της στο Πολυτεχνέιο).
Δείγμα της δουλειάς της στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Της μοναξιάς διπρόσωποι μονόλογοι (2017), Σοφία σε θυμάμαι (2018), Τα χρόνια του φιδιού (Λιπεσάνορες) (2015), Τρία Κάππα (2013).
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στην ταινία Destiny (2020).
Γεωργία Ζώη: «Συνέβη στο ισόγειο του γραφείου μου στο Κολωνάκι, ακούστηκαν και κάποιες φωνές»
“Ήρθε για δουλειά, τον έδιωξα και δεν έκανα ποτέ τη δουλειά που μου πρότεινε” ανέφερε η Γεωργία Ζώη.
Στην εφημερίδα On Time και στην Σίσσυ Μενεγάτου έδωσε συνέντευξη η Γεωργία Ζώη κι αναφέρθηκε μεταξύ άλλων για τη σεξουαλική παρενόχληση που είχε βιώσει στον επαγγελματικό της χώρο.
Έχεις βιώσει στο θέατρο σεξουαλική παρενόχληση;
Ως ηθοποιός όχι, ως αρχιτέκτων ναι. Μου συνέβη στα πρώτα μου βήματα και μάλιστα στο γραφείο μου από δήμαρχο επαρχιακής πόλης. Ήρθε για δουλειά, τον έδιωξα και δεν έκανα ποτέ τη δουλειά που μου πρότεινε.
Ήταν η έδρα μου, δεν ξέρω αν ήμουν εκτός έδρας τι θα συνέβαινε. Αν ήμουν στο γραφείο του και με είχε κλειδώσει μέσα, πώς θα μπορούσα να αντιδράσω; Επειδή συνέβη στο γραφείο μου στο Κολωνάκι, που ήταν στο ισόγειο κι είχε τζαμαρία, ακούστηκαν κάποιες φωνές καθώς περνούσε κόσμος απ’ έξω, οπότε φοβήθηκε κι όταν του είπα «έχω άλλο ραντεβού», έφυγε.
Γεωργία Ζώη: «Δέχθηκα σεξουαλική επίθεση από δήμαρχο»
ην καριέρα μου στο θέατρο την επηρέασε. Οπως την επηρέασε και η «ομορφιά» μου, στην οποία αναφερθήκατε προηγουμένως. Οπως την επηρέασε και η ίδια η αρχιτεκτονική για κάποιον λόγο. Επειδή δεν ήμουν οικονομικά εξαρτημένη από το θέατρο και ίσως δεν μου άφηνε πολύ ελεύθερο χρόνο για να διεισδύσω πιθανόν σε παρέες και κυκλώματα. Και ποτέ δεν με κάλεσε κάποιος ισχυρός παράγοντας, ίσως γιατί δεν θα ήμουν του χεριού του.
Ενα ατύχημα στην αρχή της καριέρας ενός ηθοποιού που βρίσκεται σε μία ιλιγγιώδη ανοδική πορεία έτσι κι αλλιώς είναι μεγάλο φρένο στη ζωή του. Εσπασα τη λεκάνη μου γυρίζοντας Μεγάλη Πέμπτη και Πρωτομαγιά από τη Θεσσαλονίκη, όπου είχα πάει με δύο συνεργάτες του γραφείου μου να παραδώσω την πρώτη φάση της μελέτης του Δημοτικού Θεάτρου Καλαμαριάς. Εμεινα σχεδόν έναν χρόνο σε ακινησία στο νοσοκομείο. Στη συνέχεια έμεινα σε ακινησία στο σπίτι με τη βοήθεια ενός μηχανήματος (έλξη) και μετά ακολούθησαν φυσικοθεραπείες και πατερίτσες. Ταυτόχρονα απόκτησα τρεις μεγάλες ουλές στο πρόσωπο.
Το πρώτο σχόλιο που κυκλοφόρησε χαιρέκακα μετά το ατύχημα ήταν «αυτή σακατεύτηκε και παραμορφώθηκε». Ως διά μαγείας σταμάτησαν όλες οι προτάσεις. Και ακολούθησαν τα σχεδόν 10 πέτρινα χρόνια που λέγαμε. Φυσικά η κίνησή μου αποκαταστάθηκε και οι ουλές, αν και παραμένουν, απαλύνθηκαν. Είναι πλέον τα παράσημά μου.
Μάλιστα ένας σπουδαίος ζωγράφος, ο Δήμος Σκουλάκης (αυτές τις μέρες, στις 10 Δεκεμβρίου, συμπληρώθηκαν επτά χρόνια από τον θάνατό του) φιλοτέχνησε 10, νομίζω, καταπληκτικά πορτρέτα μου, δίνοντας έμφαση στα σημάδια του προσώπου μου, όταν ήταν ακόμη έντονα. Είχε εντυπωσιαστεί που μία ηθοποιός δεν προσπαθούσε να τα καλύψει. Ενα από αυτά μάλιστα εκτέθηκε σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση του Σκουλάκη στο Μουσείο Μπενάκη. Τίτλος: «Η ηθοποιός με το σημάδι στο πρόσωπο».
