Γιάννης Εγγλέζος! Ποιος ειναι ο Αλέξανδρος απο την ΣΕΙΡΑ Αυτή η νύχτα μένει Ο Γιάννης Εγγλέζος, ο Αλέξανδρος με τα κρυμμένα μυστικά, βρέθηκε στην εκπομπή «Καλύτερα δε γίνεται!» και μίλησε για το ρόλο του και τη συμμετοχή του στη σειρά.
Τον δυσκόλεψε η τηλεόραση; «Η τηλεόραση έχει τα δικά της μυστικά, τις δίκες της τεχνικές. Βοηθά πάρα πολύ που σε αυτή τη σειρά έχω την τύχη να δουλεύω με ανθρώπους που είναι κορυφαίοι, την ξέρουν την τηλεόραση. Αισθάνεσαι μεγάλη ασφάλεια όταν παίζεις δίπλα σε τέτοιους ανθρώπους και τέτοιους συντελεστές, γενικά. Λειτουργούν σαν μέντορες με κάποιο τρόπο όλοι οι ηθοποιοί με τον δικό τους τρόπο. Έχουμε περάσει πάρα πολύ χρόνο με τον Γιάννο Περλέγκα να συζητάμε τη σχέση τη δική μας κι έχουμε έρθει πάρα πολύ κοντά.»
Γιάννης Εγγλέζος βιογραφικό! Η ηλικία, η προσωπική ζωή, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα
Για το ρόλο του Αλέξανδρου: «H ψυχοσύνθεση του χαρακτήρα, τα μυστικά που κρύβει, με κέντρισε από την πρώτη στιγμή. Από την αρχή τον είχα ερωτευτεί το ρόλο. Καλείσαι να ανακαλύψεις μέσα σου υλικά, κάποια πρωτόγονα πράγματα και σε κάποιο ρόλο θα τα υπερτονίσεις, θα τα βγάλεις προς τα έξω, θα τα καταλάβεις και θα ντύσεις το ρόλο με δικά σου υλικά δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Είμαι κι εγώ μελαγχολικός όπως ο ήρωάς μου, το δουλεύω και τη μοναχικότητά μου τη δουλεύω πολύ. Το αίσθημα δικαίου έσπρωξε τον Αλέξανδρο να φθάσει στο Αγρίνιο. Ένα τεράστιο κομμάτι του ρόλου είναι η μοναξιά του. Αν αυτή δεν ανοίξει, δεν εκτονωθεί κάπου δεν έχει νόημα ύπαρξης, οπότε ναι, ο Αλέξανδρος θα έρθει αντιμέτωπος με τη μοναξιά του, θα τη σπάσει. Αυτός είναι ο χαρακτήρας, ο θάνατος της Μαρίνας είναι η αφορμή είναι το «πάνω», το «κάτω» είναι η δικαίωση, η ολοκλήρωση του χαρακτήρα.»
Είναι πρόσφορο το έδαφος για να ανθίσει μια αγάπη ανάμεσα στον Αλέξανδρο και τον Ντίνο; «Όχι, αυτό είναι που το κάνει και τραγικό, αυτό είναι και το ενδιαφέρον του ρόλου. Ειδικά αν το βάλεις μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο και στο δικό μου το επάγγελμα και στην αγριότητα αυτού το πράγματος, όχι δεν είναι καθόλου πρόσφορο. Και νομίζω και η σειρά έχει πορευθεί σε κάτι που δεν είναι τόσο ακραίο ως προς την εποχή αν και έχει πολλά χαρακτηριστικά. Έχοντας διαβάσει και το βιβλίο, νομίζω κινηθήκαμε σε γραμμές πιο εύπεπτες, γιατί νομίζω ότι συνέβαιναν πάρα πολύ σκληρά πράγματα σε αυτούς τους ανθρώπους και έχω διαβάσει και κάποια πράγματα για την έρευνα και νομίζω σωστά έχει κρατηθεί σε ένα τέτοιο επίπεδο.»
Η σχέση του με τα social media: «Με τρομάζουν τα social media, γιατί να απασχολώ τον κόσμο με μένα; Την προσωπική μου ζωή την νιώθω δικιά μου, να μη χαθεί η ενέργεια. Δε νιώθω ότι θέλω να «πυροβολήσω» τον άλλον. Έτσι κι αλλιώς η φύση του επαγγέλματος μας είναι δημόσια.»
ΟΓιάννης Εγγλέζος είναι ηθοποιός με πλούσιο βιογραφικό και έχει άμεση σχέση με την υποκριτική και το θέατρο από μικρή ηλικία. Έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις, ενώ φέτος τον απολαμβάνουμε στην τηλεοπτική σειρά “Αυτή η νύχτα μένει” καθώς υποδύεται έναν νεαρό αστυνομικό, τον Αλέξανδρο.
Διαβάστε παρακάτω μερικές σημαντικές πληροφορίες για την προσωπική και επαγγελματική ζωή του:
Οι σπουδές και η απόφασή του να ασχοληθεί με την υποκριτική
Αφότου τελείωσε το σχολείο ο Γιάννης Εγγλέζος έδωσε πανελλήνιες και πέρασε στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ωστόσο η αγάπη του για την υποκριτική τέχνη τον έκανε να διακόψει τις σπουδές του και να κυνηγήσει το όνειρό του, κάτι το οποίο φάνηκε πόσο σωστή απόφαση ήταν καθώς η συμμετοχή του σε κάθε δουλειά και ο τρόπος που υποδύεται τον κάθε ρόλο που του δίνεται, τον κάνουν μοναδικό.
Η επαγγελματική του πορεία
Αποδεικνύει σε κάθε του ρόλο ότι πρόκειται να έχει μία λαμπρή καριέρα στο χώρο, ενώ έχει καταφέρει να ξεχωρίσει σε κάθε του ρόλο. Ο Γιάννης Εγγλέζος έχει ασχοληθεί και με το θέατρο και την τηλεόραση, με τις πιο γνωστές θεατρικές παραστάσεις που έχει λάβει μέρος να είναι οι: “Πιστεύω στους μονόκερους” και “Το μινόρε”, ενώ τον έχουμε απολαύσει και στην δραματική ταινία “Σμύρνη μου αγαπημένη”.
Φέτος τον παρακολουθούμε στην τηλεοπτικά σειρά του ALPHA “Αυτή η νύχτα μένει” και έχει καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις και παράλληλα να γίνει ιδιαίτερα αγαπητός στο τηλεοπτικό κοινό.
Ο ρόλος στο “Αυτή η νύχτα μένει”
Η σειρά διαδραματίζεται το 1984 στο Αγρίνιο, σε μία κλειστή κοινωνία που μυστικά και κρυφοί έρωτες σιγά – σιγά βγαίνουν στο προσκήνιο. Ο Γιάννης Εγγλέζος υποδύεται τον Αλέξανδρο, έναν αστυνόμο που επιστρέφει στον τόπο του, παρόλο που ο Χρήστος ο οποίος είναι ο δήμαρχος του χωριού και σύζυγος της αδελφής του δεν τον θέλει καθόλου εκεί.
Ο ίδιος είναι υπέρμαχος του δίκαιου και έχει βάλει σκοπό να ξετυλίξει το κουβάρι γύρω από τον θάνατο της αδελφής του Μαρίνας, η οποία θεωρείται ότι έφυγε από την ζωή έπειτα από ένα ατύχημα που είχε με το αυτοκίνητό της.
Γιάννης Εγγλέζος βιογραφικό! Η ηλικία, η προσωπική ζωή, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά
Γιάννης Εγγλέζος βιογραφικό! Η ηλικία, η προσωπική ζωή, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά Ο Γιάννης Εγγλέζος είναι ηθοποιός. Βιογραφικά στοιχεία: Οι δουλειές του Γιάννη Εγγλέζου στο θέατρο είναι οι εξής: 2021 “Το μινόρε” σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. 2020-21. “Πιστεύω στους μονόκερους” σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου, Εθνικό Θέατρο. 2020 “Europeras 1&2” σε σκηνοθεσία Ζωής Χατζηαντωνίου, Εθνική Λυρική Σκηνή. 2019-20
Αυτή η νύχτα μένει: Ο Alpha ενισχύει τη μυθοπλασία του με μία ακόμη μεγάλη παραγωγή για τη νέα σεζόν
“Μαθήματα Πολέμου ΙΙ: Σικελικά Δράματα” (αντικατάσταση) σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Συμμετοχές στον κινηματογράφος: 2021 “Σμύρνη μου αγαπημένη” σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη. 2020 “Man of God” σε σκηνοθεσία Yelena Popovic. 2020 “Pentulus” (μικρού μήκους), σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γκότση. 2020 “Sand in the sea” σε σκηνοθεσία Ismail Sahin.
Εκπαίδευση: 2016-2019 Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου. 2013-σήμερα Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. Σχετικά με τη μουσική: 2000-σήμερα κλασικό βιολί, Τάξη Ανωτέρας. 2000-2013 Μέλος Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Καλαμάτας. 2002-2005 Μέλος Χορωδίας Νέων Καλαμάτας. Πτυχίο Αρμονίας.
«Η Μελίνα Μερκούρη με πήγε στο κομμωτήριό της και με έβαψαν ξανθό…»
– Πώς έγινε η πρόταση για την ταινία;
Εγινε όπως οι περισσότερες προτάσεις στον κινηματογράφο. Μέσω casting directors, οι οποίοι αναλαμβάνουν να φέρνουν εις πέρας το casting μιας ταινίας, να προτείνουν άτομα συγκεκριμένα για το ρόλο. Το συγκεκριμένο το είχε αναλάβει ο Μάκης Γαζής, ένας από τους καλύτερους casting directors στην Ελλάδα. Με είχε στα υπ’ όψιν του, είχαμε δουλέψει μαζί στο παρελθόν.
– Είναι η πρώτη μεγάλη παραγωγή που συμμετέχεις;
Ναι, είναι η πρώτη μεγάλη ταινία και μεγάλος ρόλος για μένα.
– Το έργο είναι συγκινησιακά φορτισμένο, με δύσκολο θέμα. Είναι και τα 100 χρόνια φέτος από την Καταστροφή.
Οταν συμμετέχεις στα γυρίσματα, δεν το σκέφτεσαι τόσο πολύ αυτό, πιο πολύ σκέφτεσαι ότι πρέπει να φέρεις μια δουλειά εις πέρας. Αλλά όντως ήταν ένα πρότζεκτ που το προσπαθούσε η Μ. Ντενίση εδώ και πολλά χρόνια. Ηταν ένα προσωπικό της έργο, το να γίνει πραγματικότητα η ταινία.
Γιάννης Φέρτης: «Μετά το αποχαιρετιστήριο πάρτι η Μελίνα Μερκούρη μου ψιθύρισε: «Έλα σπίτι, θα σε περιμένω…»
– Νομίζω ότι είχε συζητήσει παλιά με την Ολυμπία Δουκάκη, η οποία ήταν η πρώτη που αγκάλιασε την ιδέα.
Ηταν από τους πρώτους ανθρώπους που την είχε ενθαρρύνει να γράψει το θεατρικό. Για τους ανθρώπους που για πολλά χρόνια ασχολούνταν με την υλοποίηση, από την περίοδο της παράστασης ως τώρα, ήταν πολύ σημαντικό. Δεν είναι κάτι εύκολο ή αυτονόητο μια τέτοια παραγωγή. Ηταν κάτι πρωτοφανές. Στην Ελλάδα δεν γίνονται τόσο μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές. Οπότε υπάρχει μια συγκίνηση, σχετικά με τη συμμετοχή μας στη “Σμύρνη”.
– Πώς θα περιέγραφες το ρόλο σου;
Ο ρόλος μου είναι ο Βασίλης. Είναι ο γιος της οικογένειας, μιας πλούσιας οικογένειας της Σμύρνης, η οποία έχει ένα ελαιοτριβείο. Ο μπαμπάς μου θέλει να δουλέψω και να το αναλάβω στο μέλλον. Ο αδελφός του πατέρα μου έχει υφαντουργία. Ο πατέρας μου είναι φιλοβενιζελικός, ο θείος μου φιλοβασιλικός. Σε αυτό το πλαίσιο ξεκινάει το έργο. Στην πορεία ερωτεύομαι τη Ζαχαρούλα, ψυχοκόρη του σπιτιού. Αποφασίζω να πάω στον πόλεμο όταν οι ελληνικές δυνάμεις έρχονται πλέον στη Μικρά Ασία και προχωράνε προς την Ανατολία. Πάω στον πόλεμο, γυρνάω τραυματισμένος ψυχικά και σωματικά. Βρίσκομαι σε κατάσταση σοκ μέχρι το τέλος.
«Μετά το αποχαιρετιστήριο πάρτι η Μελίνα Μερκούρη μου ψιθύρισε: «Έλα σπίτι, θα σε περιμένω…»
– Πόσο καιρό κράτησαν τα γυρίσματα; Πού έγιναν και πώς ήταν η εμπειρία εκεί;
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν γύρω στις αρχές του Ιουνίου και τελείωσαν τέλη Αυγούστου, κράτησαν περίπου 3 μήνες. Η πρώτη εβδομάδα ήταν στη Χίο, στο Ιδρυμα Τσάκος. Μας το είχαν παραχωρήσει για να γυρίσουμε την “κουζίνα” της οικογένειας και κάποια από τα δωμάτια του σπιτιού. Μετά πήγαμε στη Λέσβο, σε διάφορα μέρη. Στη Μυτιλήνη ήταν το σπίτι της οικογένειας. Μετά ήμασταν στην Αγιάσο για κάποιες μέρες. Αργότερα κάναμε κάποια σκόρπια γυρίσματα σε κάποιες τοποθεσίες που ήταν κοντά στη Μυτιλήνη. Μετά εγκατασταθήκαμε στα Βατερά, όπου κάναμε τα τελευταία γυρίσματα – και εκεί κοντά γυρίστηκαν και οι πρώτες σκηνές του έργου, αυτές με τους πρόσφυγες.
– Πήρες κιλά εκεί;
(Γελώντας): Μου άρεσε πάρα πολύ η Λέσβος, ναι, είχε ωραίο φαγητό. Πρώτη φορά μου κάνουν αυτή την ερώτηση!
– Θα πρέπει να είδες και τα camp με τους πρόσφυγες. Θα μίλησες με ντόπιους. Η ταινία αφορά αυτό το θέμα, και τώρα, 100 χρόνια μετά, ζούμε μέσα σε ένα άλλο μεταναστευτικό ζήτημα.
Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Με την διαφορά ότι τότε ήταν άνθρωποι ίδιας εθνικότητας,οι οποίοι έρχονταν εδώ. Τώρα είναι άλλης εθνικότητας, θρησκείας κτλ. Αν σκεφτείς ότι έρχονταν Ελληνες εδώ και βίωναν ρατσισμό, είναι φοβερό. Οι δύο καταστάσεις είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Είναι άνθρωποι που προσπαθούν να επιβιώσουν και παντού βρίσκουν εμπόδια. Είναι “ταραγμένη” αυτή η περιοχή της γης.
– Εχουν πολλή ομορφιά, αλλά ιστορικά οι τόποι αυτοί είναι ποτισμένοι με πόνο.
Ηταν τρομερό αυτό που είδα και ένιωσα. Μέναμε στον Καρφά, στη Χίο. Ο Καρφάς είναι ακριβώς απέναντι από την Τουρκία, είναι πολύ κοντά. Και σκέφτεσαι “πώς γίνεται να πνίγονταν οι άνθρωποι από τέτοια απόσταση”; Ενιωσα συγκίνηση βλέποντας το σημείο που τόσοι άνθρωποι ρίσκαραν τη ζωή τους. Μου έλεγαν ιστορίες ότι οι άνθρωποι παλιά κολύμπαγαν εκεί. Μου είπε κάποιος ότι είχε κολυμπήσει στον Β’ Παγκόσμιο όλη την απόσταση!
– Από τους ανθρώπους που κατοικούν στη Μυτιλήνη τι αίσθηση εξέλαβες;
Πολύ… μοιρασμένη. Κατάλαβα ότι πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί είναι γόνοι ανθρώπων που ήρθαν από τη Σμύρνη. Ακουγα συνέχεια τέτοιες ιστορίες. Και από ανθρώπους που έρχονταν να παίξουν στην ταινία ως κομπάρσοι, εκείνοι ειδικά ήταν πολύ συγκινημένοι. Μια κυρία που είχε έρθει με την οικογένειά της και τα εγγονάκια της, έκλαιγε και έλεγε “εμένα ο πατέρας μου ήρθε από τη Σμύρνη”. Ηταν πολλοί οι απόγονοι προσφύγων, όπου πηγαίναμε τους συναντούσα και έτσι ένιωσα ότι κάνω κάτι το οποίο θα έχει αντίκτυπο σε πολλούς.
Οσον αφορά το προσφυγικό, είναι πολύ διχασμένα τα πράγματα. Κάποιοι ντόπιοι ήταν πολύ αρνητικοί, λένε ότι έχει πάρει μια κατηφόρα το νησί. Επίσης διαφοροποιούνταν οι απόψεις ανάλογα με τις ηλικίες. Πολλοί άνθρωποι έλεγαν θετικά σχόλια, υποστηρίζουν ότι τους έχει φέρει νέα πνοή η κατάσταση στο νησί, επειδή έχει γεμίσει από οργανώσεις ΜΚΟ με νέους εργαζόμενους. Οτι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν φέρει τη δική τους κουλτούρα.
– Συγκινητικό έργο πρέπει να είναι και το “Μινόρε”, στο οποίο παίζεις.
Ναι. Είναι ένα ριμέικ της σειράς της ΕΡΤ. Είναι ένα έργο που μπήκα την τελευταία στιγμή. Ηταν να ανέβει πέρυσι, αλλά λόγω κορονοϊού δεν ανέβηκε. Φέτος αντικατέστησα έναν ηθοποιό που έπρεπε να φύγει. Η πρόταση έφερε πολύ μεγάλη χαρά σε μένα και το έργο είχε μεγάλη επιτυχία. Πήγε πολύ καλά. Η παράσταση έχει να κάνει με τα ρεμπέτικα, τα πειραιώτικα κυρίως της δεκαετίας του ’30. Είναι ένας ωραίος θίασος, με όλους έχω μια πολύ ωραία συνεργασία. Νιώθω πως είναι για το θεατή μια πολύ γλυκιά παράσταση. Θα το συνεχίσουμε, επειδή έχουμε πάει πολύ καλά.
– Συνδέονται λίγο οι δύο δουλειές σου, γιατί και το ρεμπέτικο ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό συνδεδεμένο με την προσφυγιά.
Το ρεμπέτικο ήρθε μετά τους πρόσφυγες. Εμείς μιλάμε για τη δεύτερη περίοδο του ρεμπέτικου, τη μετεξέλιξη. Σίγουρα συνδέονται όμως: Πολλοί νησιώτες, που επίσης έχουν σύνδεση με τη Σμύρνη, συνέχισαν την ιστορία του ρεμπέτικου. Βλέπεις έτσι πως η ιστορία έχει μια ροή που δεν σταματάει ποτέ.
– Θέλω να αναφερθούμε στη μεγάλη επιτυχία, στον “Ανθρωπο του Θεού”. Μπορεί να ήταν μικρή η συμμετοχή σου, αλλά θα θέλαμε να μάθουμε για την εμπειρία.
Εκανα ένα περασματάκι εκεί. Ηταν κι αυτό μια μεγάλη παραγωγή, είχε ανθρώπους από το εξωτερικό στην παραγωγή, στη σκηνοθεσία. Ηταν πολύ ενδιαφέροντες οι συνάδελφοι που γνώρισα. Τα γυρίσματα έγιναν κυρίως στη Μονή Πεντέλης. Οι σημαντικές συμμετοχές, πέρα από τον Αρη Σερβετάλη και το Μίκι Ρουρκ, ήταν ο Αλεξάντερ Πετρόφ. Το γεγονός ότι έπαιξε εκείνος ήταν κάτι… απίστευτο.
– Τι έχουν τα πλάνα σου για το επόμενο διάστημα;
Θα συνεχίσουμε με το “Μινόρε”. Επίσης είμαι ακόμα στο Πολυτεχνείο, προσπαθώ να πάρω το πτυχίο μου από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών.
– Ως μαθητής εδώ στην Καλαμάτα ήσουν και στην Πειραματική Σκηνή;
Ναι. Οι ερασιτεχνικές ομάδες είναι για να ανακαλύπτεις την αγάπη σου για κάτι, την κλίση σου, την όρεξη που έχεις για να κάνεις κάτι.
