Εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε στο περιοδικό ΟΚ ο Γιάννης Βούρος. Ο γνωστός ηθοποιός μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη σχέση του με τα παιδιά του και στην καθημερινότητα του, καθώς τους τελευταίους μήνες ζει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Πως όμως χαρακτηρίζει τα νέα δεδομένα στη ζωή του;
«Δύσκολα. Δεν θέλω να μπω στη λογική ότι το βράδυ βγαίνω με τον Πέτρο, τη Μαρία, άρα μοιραία στο μυαλό του κόσμου μπαίνει «α, είναι φίλοι του». Άρα αν τύχει να δώσω κάποιον ρόλο σε ένα από αυτούς, έχει μεταφραστεί: «Είναι φίλοι , επόμενο ήταν». Αν δεν δώσω ρόλο, υπάρχει η άλλη άποψη: «Καλά, κολλητοί είναι. Ένα ρόλο δεν μπορούσε να τους δώσει;». Επειδή έτσι κι αλλιώς είμαι στο στόχαστρο και την κριτική, τουλάχιστον δεν θέλω να δίνω περισσότερη τροφή. Οπότε ζω λίγο μοναχικά τους τελευταίους 20 μήνες. Η ζωή μου είναι ενός εργένη ξανά».
Όμως, πως είναι πλέον η καθημερινότητα του με τα παιδιά του, αφού ζει μακριά, δεν του λείπουν; Ο ίδιος, δήλωσε σχετικά: «Εννοείται ότι ιεραρχικά τα παιδιά μου είναι πάνω από όλα. Ο μεγάλος έχει βρει τον δρόμο του, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα πετύχει. Ο Στέφανος, είναι παράδειγμα προς μίμηση, τον καμαρώνω. Είναι ο ήρωας μου. Η έγνοια μου είναι ο μικρός, που είναι εκεί στην ηλικία των 15-16. Έχω αγωνία πώς θα μπει στις όχθες. Έχει κληρονομήσει το αθλητικό μου παρελθόν και νομίζω ότι θα το εξελίξει, έχει ταλέντο. Θα βρει τον δρόμο του μέσα από τον αθλητισμό, κάνει στίβο με την ομάδα της ΑΕΚ. Χρειάζεται όμως ακόμη να αισθάνεται τη βαριά σκιά του πατέρα πάνω του».
Ενώ τέλος, ο ίδιος στο παρελθόν έχει δηλώσει πως ο χρόνος που διαθέτει στα παιδιά του είναι ποιοτικός, κατά πόσο όμως ισχύει αυτό και σήμερα; «Μπορεί να το λέω και σαν άλλοθι. Και δεν αναφέρομαι στη Μαρία Λουίζαπου έχει πάρει κι εκείνη τον δρόμο της, κινείται μέσα στην κοινωνία με την αξία της, με αξιοπρέπεια, με τις ικανότητες της. Αλλά βεβαίως η παρουσία μου στη ζωή της δεν είναι σε χρόνο αυτή που θα ήθελα να είναι».
