Μαρία Ελένη Λυκουρέζου βιογραφικό σήμερα! Η προσωπική ζωή, η ηλικία, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά
Γεννήθηκε: 12 Νοεμβρίου 1978 (44 ετών), Αθήνα
Σύζυγος: Απόστολος Γκλέτσος (μ. 1998–1998)
Αδέρφια: Μάρθα Κουτουμάνου
Γονείς: Ζωή Λάσκαρη, Αλέξανδρος Λυκουρέζος
Ανιψιά: Ζένια Μπονάτσου
Θείος: Φίλιππος Λυκουρέζος
Παππούδες: Παυσανίας Λυκουρέζος, Αφροδίτη Μπακοπούλου, Δημήτριος Κουρουκλής
Mother & Daughter: Ζωή Λάσκαρη και Μαρία Ελένη Λυκουρέζου το 1985 στο σπίτι της ηθοποιού στο Πόρτο Ράφτη. «Τα πάντα έκανα στο σπίτι. Εγώ δεν αισθάνθηκα ποτέ σταρ. Τι; Να παριστάνω την Γκρέτα Γκάρμπο με ένα τσιγάρο στο χέρι; Είναι βασανιστικό να πρέπει να υποδύεσαι ένα ρόλο και μέσα στο σπίτι σου» είχε αναφέρει η Ζωή Λάσκαρη σε μια συνέντευξή της. «Είμαι κανονικός άνθρωπος, παιδί μου. Θα σηκωθώ το πρωί, θα σκουπίσω, θα μαγειρέψω. Δεν παριστάνω τη Νόρμα Ντέσμοντ στη “Λεωφόρο της Δύσης”. Δεν υπήρξα ποτέ έτσι. Τι βαρετό, Χριστέ μου!».
Μαρία Ελένη Λυκουρέζου: Η εξομολόγηση για την κοκαΐνη – «Ήθελα να πίνω γραμμές μέχρι να ξημερώσει»
Για τον εθισμό της στα ναρκωτικά και το αλκοόλ έκανε λόγο η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου μέσα από δυο βίντεο που δημοσίευσε στον λογαριασμό της στο Tik Tok.
Η κόρη της Ζωής Λάσκαρη και του Αλέξανδρου Λυκουρέζου, η οποία έχει μιλήσει ανοιχτά για τη μάχη που έδωσε στο παρελθόν με τις ουσίες και το ποτό, θέλησε μέσα από τα αποσπάσματα αυτά να περάσει ένα μήνυμα, εξηγώντας παράλληλα πώς πήρε η ίδια την απόφαση να απεξαρτηθεί.
«Εθίστηκα στην κοκαΐνη γιατί είναι εθιστική. Εθίστηκα στο αλκοόλ γιατί είναι εθιστικό. Στη μαριχουάνα, το ίδιο, γιατί κολλάς. Ο εθισμός είναι ένα από τα μεγαλύτερα πράγματα που χρειάζεται να κοντρολάρουμε… Εθίστηκα σε όλα αυτά γιατί είναι εθιστικά και ουσιαστικά, το κακό το κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας. Τον εαυτό μας πρέπει να φοβόμαστε. Χρειάζεται να φοβόμαστε. Μόνο εμείς μπορούμε να καταστρέψουμε ή να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας. Κανένας άλλος» αναφέρει στο πρώτο της βίντεο η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.
Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου στο δεύτερο βίντεό της σημειώνει: «Όταν άρχισα να πίνω κόκες και να θέλω να γυρνάω σπίτι, ενώ ήμουν πάντα με κόσμο και συναναστρεφόμουν -γιατί αυτό το ναρκωτικό σε κάνει να συναναστρέφεσαι με πάρα πολύ κόσμο, άσχετο και γνωστό-. Θες να είσαι και να μιλάς ατελείωτα. Θες να πίνεις γιατί να είναι αυτή η ένωση όπως με τα γάρα, το αλκοόλ… θες κόσμο.
Όταν λοιπόν άρχισα να θέλω να γυρνάω σπίτι μου και να κάθομαι να πίνω γραμμές μόνη μου μέχρι να ξημερώσει και να την ακούω έτσι μόνη μου, εκεί άρχισε κάτι να γίνεται στον εγκέφαλό μου και να λέω πραγματικά, “τι φάση; Τι κάνεις;” Αυτό το ναρκωτικό είναι κάτι που θες να πίνεις, να νιώθεις αυτή τη δύναμη, αυτό το τρομερό up που νιώθεις, και το τρομερό down που νιώθεις βέβαια.
Και όλα αυτά τα τρομερά down που μου συνέβαιναν και έπρεπε να πάρω χάπια για να κοιμηθώ ή να πιω δέκα γάρα για να κοιμηθώ αλλά και πάλι, με όλη αυτή την ταλαιπωρία, ξανά να πίνω τις γραμμές και να τη βρίσκω. Όταν άρχισα λοιπόν να τη πίνω μόνη μου στο σπίτι, εκεί έγινε το πρώτο μεγάλο κλικ και δεν άργησα πολύ να πω “τέρμα εγώ με αυτή τη ζωή” και τέρμα με όλη αυτή τη συναναστροφή όλων αυτών των τοξικών ανθρώπων.
Κι εγώ ήμουν τοξική. Αλλά, εγώ επέλεξα να καταστρέφομαι με αυτόν τον τρόπο και εγώ επέλεξα να θεραπευτώ με έναν άλλο ολιστικό τρόπο καθαρής ζωής».
