Πέννυ Μπαλτατζή βιογραφικό ηλικία ύψος: Η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, οι ΘΑΝΑΤΟΙ που την συγκλόνισαν! Η Πέννυ Μπαλτατζή (28 Ιανουαρίου 1983) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια μουσικής τζαζ/σουίνγκ. Γεννήθηκε στην Αθήνα και ακολούθησε σπουδές βρεφονηπιοκομίας, αλλά και μουσικής τεχνολογίας.
Πέννυ Μπαλτατζή βιογραφικό σήμερα! Η προσωπική ζωή, η ηλικία, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά μητρική γλώσσα Πέννυ Μπαλτατζή (Ελληνικά)
Γέννηση 28 Ιανουαρίου 1983
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης Ελλάδα
Ιδιότητα τραγουδιστής
Όργανα φωνή
Είδος τέχνης σουίνγκ, Ποπ μουσική, έντεχνο και τζαζ
Ξεκίνησε να δουλεύει επαγγελματικά σε ηλικία μόλις 16 ετών σε πιάνο μπαρ στο Βύρωνα.[2] Το 2007, σε ηλικία 24 ετών, στράφηκε ξανά στο τραγούδι με αφορμή μια αγγελία στην εφημερίδα «Athens Voice» για μια οντισιόν του Φοίβου Δεληβοριά. Τον Νοέμβριο του 2013 εμφανίζεται για πρώτη φορά στη δισκογραφική σκηνή με την ομάδα «Penny & The Swingin’ Cats»
και ένα mini album, με την ονομασία Retro. Το τραγούδι τους «Εξωτικό Χαρμάνι» αναδεικνύεται τραγούδι του τριμήνου Απριλίου – Ιουνίου 2014 στον διαγωνισμό «Jumping Fish» της Cosmote.[7] Τον Μάιο του 2013 μαζί με τον Γιώργο Ζερβό δημιούργησαν την μπάντα «Penny & The Great Big Band» η οποία απαρτίζεται από 20 μουσικούς.
Προσωπική ζωή
Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο.
Η ανάρτηση που έκανε η Πέννυ Μπαλτατζή στο Instagram.
Με ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Πέννυ Μπαλτατζή ανακοίνωσε πως είναι έγκυος στο δεύτερο παιδί της.
«Και κάπως έτσι ξεκίνησε ένα ακόμη ταξίδι… Μέσα στη στείρα καλλιτεχνική, από συναυλίες, εποχή. Γιατί μουσικές και τέχνη γεννιούνται κάθε μέρα και αυτό είναι ευχή και ελπίδα…
Μία ζωή ακόμη μέσα στο σπίτι μας περιμένουμε με ανοιχτή αγκαλιά και όλη μας την αγάπη.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο κίνητρο που μπορούσα να έχω. Αυτή η νέα ψυχούλα, ο Κάρολος μας και συ Χρήστο μου.(και τα ζωάκια μας φυσικά #σελήνα #Φίλιππος #λιακος) @tzoutis. Σας αγαπώ με όλη μου την καρδιά. Είστε τα πολύτιμα μου και θέλω να είστε ευτυχισμένοι και γεροί πάντα», έγραψε η Πέννυ Μπαλτατζή.
Με το καλό…
Η Πέννυ Μπαλτατζή περιγράφει τα πρώτα της βήματα στο τραγούδι, τη συνεργασία με τον Φοίβο Δεληβοριά KAI τη σχέση με την ψυχικά ασθενή μητέρα της, ενώ εξομολογείται τις δυσκολίες που πέρασε μέχρι να καταφέρει να κρατήσει στην αγκαλιά της τον δύο μηνών γιο της.
Το ραντεβού μας είναι προγραμματισμένο για το πρωί της Παρασκευής στο στέκι της, στην Αγία Παρασκευή. Ένα ήσυχο γωνιακό καφέ με ρετρό καρέκλες που ταιριάζει γάντι στην «πολύχρωμη» ψυχοσύνθεσή της. Εμφανίζεται στην είσοδο φορώντας κολάν, φούτερ και το πιο ζεστό της χαμόγελο. Σπρώχνει το καρότσι με τον δύο μηνών γιο της και δίπλα της βρίσκεται ο σύζυγός της, Χρήστος Τζούτης, μαζί με την ενός έτους τετράποδη φίλη τους, Σελίνα.
Ο μικρός κοιμάται, η Πέννυ παραγγέλνει μαζί με τον καφέ της και μια μηλόπιτα, ενώ μου εξηγεί: «Θηλάζω και πεινάω σαν λύκος».
Ο Χρήστος έχοντας πάρει έναν take away καφέ περνάει να μας χαιρετήσει και η Σελίνα ορμάει στο γλυκό. Και κάπου ανάμεσα στα δυνατά γέλια ξεκινάει η ιστορία της Πέννυς…
«Στην τρίτη Λυκείου πήγαινα σχολείο και δούλευα έξι μέρες την εβδομάδα»
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Παγκράτι, μια περιοχή της Αθήνας που από πολλούς χαρακτηρίζεται ως το κέντρο των καλλιτεχνών. «Στο σπίτι ακούγαμε πολλή μουσική. Η μαμά μου είχε ωραία φωνή, αλλά δεν τραγουδούσε.
Ωστόσο, είχε εκφράσει αρκετές φορές την επιθυμία.
Ο πατέρας της ήταν βιρτουόζος κιθαρίστας, ενώ πρόσφατα έμαθα ότι και ο παππούς μου από την πλευρά του πατέρα μου ήταν επίσης καλλίφωνος».
Μεγαλώνοντας σε ένα τέτοιο περιβάλλον ήταν μάλλον αναπόφευκτη η ενασχόληση με τη μουσική. «Οι γονείς μου κατάλαβαν από μικρή την κλίση μου.
Λίγο πριν γίνω πέντε ετών με πήγαν σε μια δασκάλα πιάνου. Ξεκίνησα το ωδείο παράλληλα με το σχολείο και μέσα μου πίστευα ότι όλα τα παιδιά τραγουδάνε γιατί για εμένα ήταν η καθημερινότητά μου». Στα 16 της ξεκίνησε να δουλεύει σε ένα τζαζ μπαρ στον Βύρωνα.
«Μου έκαναν πρόταση μαζί με ένα παιδί από το σχολείο μου να τραγουδάμε στη φοιτητική βραδιά. Ήταν κάθε Σάββατο 6 με 9. Εκεί, λοιπόν, ήταν το πρώτο μου μεροκάματο.
Πληρωνόμασταν 30% επί του ταμείου. Κάποια στιγμή με είδε το παιδί που έκανε πρόγραμμα μετά από εμάς και μου ζήτησε να του κάνω τα φωνητικά. Την επόμενη χρονιά λοιπόν έπαιζα και με αυτόν. Για να μη στα πολυλογώ, κατέληξα στην τρίτη λυκείου να πηγαίνω σχολείο και να δουλεύω έξι μέρες την εβδομάδα».
Στις πανελλήνιες πέρασε στο ΤΕΙ Μουσικής Τεχνολογίας στο Ρέθυμνο, δεν έζησε όμως εκεί τα φοιτητικά της χρόνια. «Η μαμά μου δεν ήθελε να φύγω μακριά. Η αλήθεια είναι ότι η οικογένεια δεν μπορούσε να στηρίξει κάτι τέτοιο οικονομικά. Κάπως έτσι αποφάσισα να τελειώσω το ίδιο τμήμα σε ένα ΙΕΚ στην Αθήνα, αμέσως μετά έκανα ξανά το μηχανογραφικό μου και πέρασα στο τμήμα Βρεφονηπιοκομίας». Παράλληλα με τις σπουδές της, τραγουδούσε και εργαζόταν σε διάφορους κλάδους, ως σερβιτόρα, ως πωλήτρια αλλά και στο δημόσιο.
«Μπήκα με τα προγράμματα Stage για 10 μήνες στην επιθεώρηση εργασίας και μετά στο Υπουργείο Οικονομικών. Εκεί κατάλαβα ότι δεν θέλω στη ζωή μου να δουλέψω στο δημόσιο. Στην ουσία πήγα για να κάνω το χατίρι των γονιών μου. Έπαιρνα 280 ευρώ τον μήνα και δούλευα επτάωρα ως γραμματέας. Στην πραγματικότητα όμως ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές».
«Για έναν χρόνο κοιμόμουν σε υπόστρωμα επειδή δεν είχα χρήματα»
Στα 18 νοικιάζει το πρώτο της σπίτι στους Αμπελόκηπους. Έκτοτε, απέκτησε master στις μετακομίσεις. «Έχω μείνει στον Άγιο Ιωάννη, τον Νέο Κόσμο, την Καισαριανή, την Ηλιούπολη αλλά και το Ίλιον, όπου ήταν η σχολή μου. Έχω αλλάξει πολλά σπίτια. Αυτό συνέβαινε είτε γιατί βαριόμουν τον χώρο είτε επειδή έβλεπα συμπεριφορές από τους ιδιοκτήτες που δεν μου άρεσαν. Γενικά δεν αντέχω την αγένεια. Ήμουν πάντα πολύ ευγενική και τυπική, αλλά το λάθος μου ήταν ότι δεν έβαζα όρια» εξηγεί και συνεχίζει.
«Στη ζωή μου έμαθα να επιβιώνω.
Πλέον βλέπω το σπίτι μου και λέω “τι όμορφο που είναι’’. Έμενα πάντα σε παλιά σπίτια, αλλά με έναν τρόπο κατάφερνα να τα φέρνω στα μέτρα μου. Όταν έμενα στον Άγιο Ιωάννη για έναν χρόνο κοιμόμουν σε υπόστρωμα επειδή δεν είχα χρήματα. Μάλιστα όταν νοίκιασα το σπίτι, ο σπιτονοικοκύρης μού είπε “αυτό ξέμεινε, θα το πετάξουμε’’ και του απάντησα “δεν πειράζει, θα το πετάξω εγώ’’. Είχε και ένα ψυγείο με χαλασμένη κατάψυξη. Την έβγαλα για πολύ καιρό έτσι. Αυτές οι καταστάσεις με σκληραγώγησαν».
Η Πέννυ μέχρι να ορθοποδήσει αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες. Στην ηλικία των 28 χάνει τον 23χρονο αδελφό της, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στον ύπνο του, ενώ από μικρή ηλικία καλείται να διαχειριστεί τη σχέση με την ψυχικά ασθενή μητέρα της.
«Από παιδί έχω περάσει δύσκολα.
Η μητέρα μου ήταν ψυχικά ασθενής. Τη διαφορετικότητά της άρχισα να την καταλαβαίνω μετά τα 20. Είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτείς ότι ο άνθρωπος με τον οποίο μεγαλώνεις είναι κλινική περίπτωση. Είχε αγχώδη διαταραχή, ψυχαναγκαστική υστερία και κατάθλιψη. Έφτασε στο σημείο της αποπροσωποποίησης. Ήταν δίπλα μας, μιλούσαμε και ένιωθε σαν να βρίσκεται αλλού. Δεν δέχτηκε να πάρει από νωρίς αγωγή γιατί θεωρούσε ότι αγωγή παίρνουν οι τρελοί.
Δεν μπόρεσε να επιβιώσει ούτε συναισθηματικά ούτε σωματικά. Νόσησε από ALS (Αμυοτροφική Πλάγια Σκλήρυνση). Πρόκειται για τη νευρολογική πάθηση που είχε και ο Stephen Hawking. Όλο αυτό ήταν πολύ σκληρό, με έμαθε όμως να είμαι ευαισθητοποιημένη με διάφορα θέματα. Με τους ψυχικά ασθενείς, τους πρόσφυγες και γενικά τους ανθρώπους που βιώνουν δυσκολίες. Στη ζωή μου νιώθω ότι θέλω να πατάξω τα ταμπού. Θέλω να αγκαλιάζω και να στηρίζω αυτούς τους ανθρώπους».
«Τραγουδούσα αδιάκοπα και παντού. Μέχρι και σε πανηγύρια»
Το 2007 ο Φοίβος Δεληβοριάς οργανώνει οντισιόν καθώς ψάχνει τραγουδίστρια για τις παραστάσεις του στον Ζυγό. Η Πέννυ δέχεται πιέσεις από τις φίλες της και τελικά ενδίδει. «Θυμάμαι ήταν 10 το βράδυ. Από το πρωί είχαν δει 150 κορίτσια. Ήταν όλες με τα χαρτιά τους και μελετούσαν, κάποιες είχαν και τις δασκάλες τους μαζί. Εγώ τίποτα. Μόνη μου, με ένα βιογραφικό στο χέρι. Θέλω να σου πω ότι αυτά τα χρόνια τραγουδούσα αδιάκοπα και παντού. Μέχρι και σε πανηγύρια. Αυτά που είχα κάνει ήταν τρομερή εμπειρία, σαν να λέμε γαλόνια.
Βέβαια, στο βιογραφικό αντί για πανηγύρια έγραφα “εκδηλώσεις”.
Τι να γράψω, στα κλαρίνα; Μόλις μπαίνω και τους δίνω το βιογραφικό, μου λένε “είσαι η πρώτη που μας φέρνει βιογραφικό’’. “Σε δουλειά ήρθα, να μη φέρω;’’ τους απαντάω.
Η οντισιόν ήταν ακαπέλα. Κάποια στιγμή εκεί που τραγουδάω ένας συνεργάτης του Φοίβου παίρνει την κιθάρα και συνεχίζουμε μαζί.
Ήταν να πω ένα τραγούδι και τελικά είπα πέντε».
Στο τέλος τα κατάφερε. Δούλεψε με τον Φοίβο Δεληβοριά για τρεις σεζόν και όπως εξομολογείται: «Είναι ο άνθρωπος που μου έδωσε την πρώτη ευκαιρία για να με γνωρίσει το ευρύτερο κοινό.
Είδα ότι δεν μετράω απλώς στη γειτονιά και αυτό ήταν πολύ σημαντικό για εμένα. Το 2008 έφτιαξα την πρώιμη εκδοχή των Penny & The Swingin’ Cats».
Οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη, ενώ το 2015 αποφασίζει να ακολουθήσει σόλο καριέρα.
Τον Οκτώβριο του 2018 ξεκινάει η συνεργασία της με την Panik Records. Λίγους μήνες αργότερα η κυκλοφορία του τραγουδιού «Ένα φιλί», στο video clip του οποίου πρωταγωνιστεί ο σύζυγός της, Χρήστος, μετράει περισσότερα από 500.000 views στο YouTube.
House of fame: Η Πέννυ Μπαλτατζή κατακευράνωσε τη Μαριάννα – “Έχω αδειάσει”
«Με τον Χρήστο προχωράμε στη ζωή χέρι-χέρι»
Το 2014 μια κακή συνεννόηση έμελλε να τη φέρει μπροστά στον μεγάλο έρωτα της ζωής της. Μια ναυτιλιακή εταιρεία την καλεί μαζί με τους Swingin’ Cats να τραγουδήσουν σε ένα event. Στέλνουν την προσφορά τους, αλλά για τους επόμενους δύο μήνες δεν παίρνουν κάποια απάντηση. Στο μεταξύ προκύπτει ένα live στην Πάτρα το οποίο και κανονίζουν.
Όταν τους τηλεφωνούν όμως από τη ναυτιλιακή τα πράγματα μπερδεύονται.
«Τους εξήγησα ότι δεν μας το επιβεβαιώσαν ποτέ με αποτέλεσμα να κανονίσουμε άλλη εμφάνιση την ίδια μέρα. Επέμεναν. Με τα πολλά επικοινωνούν τα παιδιά με τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού στην Πάτρα για να του ζητήσουν να αλλάξουμε την ημέρα. Στην αρχή η απάντηση ήταν αρνητική. Τότε λοιπόν τον πήρα εγώ για να του εξηγήσω τι έχει συμβεί.
Τελικά το δέχτηκε οπότε στο τηλέφωνο του είπα “σου χρωστάω μια μεγάλη αγκαλιά’’. Δεν τον είχα δει ποτέ. Δεν ήξερα πώς είναι» εξιστορεί και συνεχίζει: «Φτάνουμε λοιπόν στην Πάτρα. Θυμάμαι καθόμουν στη μέση του μαγαζιού και έτρωγα μια μπανάνα.
Περιεργαζόμουν τον χώρο όπου θα τραγουδούσαμε, ενώ γύρω μου υπήρχαν παιδιά που κουβαλούσαν και έφτιαχναν τον ήχο. Κάποια στιγμή έρχεται ένας από αυτούς μπροστά μου και μου λέει “γεια σου, είμαι ο Χρήστος και μου χρωστάς μια αγκαλιά’’.
Εκείνο το βράδυ συζητήσαμε αρκετά. Γύρισα στην Αθήνα, αλλά συνεχίσαμε να έχουμε μια τηλεφωνική επαφή».
Αυτή ήταν η πρώτη αγκαλιά του Χρήστου και της Πέννυς και κάπου εκεί άρχισε η κοινή τους ιστορία.
Η γνωριμία τους έγινε τον Σεπτέμβριο, η σχέση ξεκίνησε τον Δεκέμβριο και τέλη Μαρτίου ο Χρήστος μετακόμισε μόνιμα στην Αθήνα. «Αποφάσισε να κάνει το χόμπι του επάγγελμα. Έκλεισε το μαγαζί στην Πάτρα και δουλεύει πλέον ως φωτογράφος.
Παράλληλα έχει φτιάξει και ένα δικό του ταξιδιωτικό σάιτ. Χαίρομαι που κάνει αυτό που αγαπάει και που εξελισσόμαστε μαζί. Προχωράμε στη ζωή χέρι-χέρι. Ο καθένας κοιτάει προς τη δική του κατεύθυνση, αλλά είμαστε μαζί». Ο γάμος τους έγινε το 2016 σε ένα ξωκλήσι στη Σέριφο. Χωρίς νυφικό. Με 30 άτομα. Έτσι όπως το είχαν ονειρευτεί…
Πέννυ Μπαλτατζή βιογραφικό σήμερα! Η προσωπική ζωή, η ηλικία, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά
«Όταν πήρα την απόφαση να κάνω στροφή στο μέσα μου, έμεινα έγκυος φυσιολογικά»
Η ευτυχία είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της όση ώρα μιλάει για τον Χρήστο, την κοινή τους ζωή αλλά και την καθημερινότητά της ως μητέρας. Ωστόσο δεν ήταν λίγα αυτά που πέρασε μέχρι να καταφέρει να κρατήσει αγκαλιά τον γιο της.
«Πριν γεννήσω το παιδί μου είχα τέσσερις ανεπιτυχείς εγκυμοσύνες. Την πρώτη φορά έφτασα εξίμισι μηνών και έκανα διακοπή κύησης.
Τη δεύτερη φορά ήταν εξωμήτριο και έκανα χειρουργείο. Αυτό με διέλυσε ψυχολογικά. Σκεφτόμουν ότι δεν θα τα καταφέρω. Δεν εμπιστευόμουν το κορμί μου.
Η μια αποτυχία μετά την άλλη μού στοίχισαν πολύ. Μετά το εξωμήτριο η γιατρός μού είπε ότι οι σάλπιγγές μου δεν είναι βατές και πως έπρεπε αν ήθελα παιδί να προχωρήσω σε εξωσωματική. Σκεφτόμουν “Μα πώς δεν μπορώ να μείνω έγκυος; Αφού έχω μείνει δύο φορές;’’.
Όταν όμως σου λένε συνέχεια ότι δεν μπορείς, στο τέλος τείνεις να το πιστέψεις.
Έμεινα, λοιπόν, δύο φορές έγκυος με εξωσωματική, αλλά έχασα τα μωρά.
Αυτή η διαδικασία με έκανε χειρότερα ψυχολογικά. Είχα τόση αγωνία. Ξέρεις τι είναι να κάνεις την εμβρυομεταφορά και να σκέφτεσαι “Να περπατήσω; Να κουνηθώ; Πρέπει;’’.
Εκείνη την περίοδο είχα και τη μητέρα μου άρρωστη. Νοσηλεύτηκε για τελευταία φορά στην εντατική. Τότε είπα “εγώ δεν μπαίνω ξανά σε αυτή τη διαδικασία και να μην ξανακούσω για παιδί’’. Στο μεταξύ έχασα τη μητέρα μου. Εκεί ξεμπλόκαρα, ανακουφίστηκα.
Ένιωσα ότι ξεκουράστηκε και μαζί με αυτήν ξεκουράστηκε και η σκέψη μου». Ξεκίνησε αναρρίχηση, να τρέφεται σωστά και να κάνει ψυχοθεραπεία. Εκείνη την περίοδο, λοιπόν, ο πελαργός τής χτύπησε την πόρτα.
«Όταν πήρα την απόφαση να κάνω στροφή στο μέσα μου, έμεινα έγκυος φυσιολογικά. Κατάφερα να εμπιστευτώ το σώμα μου.
Θέλω να σου πω ότι με στενοχωρεί πολύ όταν ελαφρά τη καρδία οι γιατροί προτείνουν την εξωσωματική.
Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει πολύ καλή ανοσολογική προσέγγιση πριν σε βάλουν σε αυτή τη διαδικασία». Ο μικρός ξυπνάει και η Πέννυ στρέφει όλη της την προσοχή σε αυτόν. Τη ρωτάω αν έχουν αποφασίσει τι όνομα θα του δώσουν και μου απαντάει «Ναι. Κάρολος. Διάβασα κάπου ότι σημαίνει γενναίος άντρας και μου άρεσε. Θέλω να είναι ένα παιδάκι που δεν θα φοβάται τη ζωή. Όπως ακριβώς εγώ και ο πατέρας του».
γνωστή τραγουδίστρια Πέννυ Μπαλτατζή αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες
«Αυτές οι καταστάσεις με σκληραγώγησαν»
«Στη ζωή μου έμαθα να επιβιώνω.
Πλέον βλέπω το σπίτι μου και λέω “τι όμορφο που είναι’’. Έμενα πάντα σε παλιά σπίτια, αλλά με έναν τρόπο κατάφερνα να τα φέρνω στα μέτρα μου.
Όταν έμενα στον Άγιο Ιωάννη για έναν χρόνο κοιμόμουν σε υπόστρωμα επειδή δεν είχα χρήματα. Μάλιστα όταν νοίκιασα το σπίτι, ο σπιτονοικοκύρης μού είπε “αυτό ξέμεινε, θα το πετάξουμε’’ και του απάντησα “δεν πειράζει, θα το πετάξω εγώ’’.
Είχε και ένα ψυγείο με χαλασμένη κατάψυξη. Την έβγαλα για πολύ καιρό έτσι. Αυτές οι καταστάσεις με σκληραγώγησαν», είπε η Πέννυ Μπαλτατζή.
«Από παιδί έχω περάσει δύσκολα»
«Από παιδί έχω περάσει δύσκολα. Η μητέρα μου ήταν ψυχικά ασθενής. Τη διαφορετικότητά της άρχισα να την καταλαβαίνω μετά τα 20. Είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτείς ότι ο άνθρωπος με τον οποίο μεγαλώνεις είναι κλινική περίπτωση.
Είχε αγχώδη διαταραχή, ψυχαναγκαστική υστερία και κατάθλιψη. Έφτασε στο σημείο της αποπροσωποποίησης.
Ήταν δίπλα μας, μιλούσαμε και ένιωθε σαν να βρίσκεται αλλού. Δεν δέχτηκε να πάρει από νωρίς αγωγή γιατί θεωρούσε ότι αγωγή παίρνουν οι τρελοί», αποκάλυψε η Πέννυ Μπαλτατζή.
«Δεν μπόρεσε να επιβιώσει ούτε συναισθηματικά ούτε σωματικά. Νόσησε από ALS (Αμυοτροφική Πλάγια Σκλήρυνση).
Πρόκειται για τη νευρολογική πάθηση που είχε και ο Stephen Hawking. Όλο αυτό ήταν πολύ σκληρό, με έμαθε όμως να είμαι ευαισθητοποιημένη με διάφορα θέματα. Με τους ψυχικά ασθενείς, τους πρόσφυγες και γενικά τους ανθρώπους που βιώνουν δυσκολίες.
Στη ζωή μου νιώθω ότι θέλω να πατάξω τα ταμπού. Θέλω να αγκαλιάζω και να στηρίζω αυτούς τους ανθρώπους» σημείωσε η Πέννυ Μπαλτατζή
Δύο ενδιαφέρουσες και γοητευτικές καλλιτέχνιδες κάθισαν στις πολυθρόνες του «Σημείου συνάντησης» και ξεδίπλωσαν πτυχές από τις ζωές τους.
Η Θάλεια Ματίκα και η Πέννυ Μπαλτζατζή ξεκίνησαν τη γνωριμία τους για πρώτη φορά μπροστά στις κάμερες. Δύο γυναίκες, που δεν είχαν γνωριστεί ποτέ πριν, κάθισαν η μια αντικρυστά στην άλλη και σαν να γνωρίζονταν από πάντα μίλησαν για όλα όσα τις καθόρισαν, τι συνέβη μέχρι να φτάσουν σήμερα να μπορούν να κάνουν αυτό που αγαπούν και τι σημαίνει για εκείνες η έννοια της μητρότητας.
Η Πέννυ Μπαλτζατζή αποκάλυψε πως είχε τέσσερις αποβολές μέχρι να καταφέρει να γεννήσει τον γιο της, μοιράστηκε αρκετές από τις δοκιμασίες που της έχει φέρει η ζωή και εξήγησε πώς μπόρεσε να τις αντέξει, ενώ εμβάθυνε στο σκοτάδι με το οποίο ήρθε αντιμέτωπη πολλές φορές στη ζωή της. «Είχα τέσσερις ατυχίες στο θέμα εγκυμοσύνη.
Η πρώτη ήταν πολύ μεγάλη ήμουν εξίμισι μηνών, έκανα διακοπή. Έκανα γέννα γιατί είχα πρώιμη ανεπάρκεια πλακούντα, έπρεπε να κάνω απλά ενεσούλες για την θρομβοφιλία μου και that’s it. Θα μπορούσαμε να το έχουμε προλάβει. Αν γνώριζα το θέμα της θρομβοφιλίας μου… Είναι πολύ σημαντική η κληρονομικότητα. Έμεινα έγκυος με τη μία, με το που παντρεύτηκα ο άντρας μου δεν με ρώτησε, μου είπε θα κάνουμε παιδί. Δεν είναι πολύ γλυκό;».
Πέννυ Μπαλτζατζή: «Πόνεσα όταν παράτησαν το πρώτο μου “παιδάκι”»
Η Πέννυ Μπαλτζατζή μίλησε, ακόμα, για τη μετάβαση από την μπάντα με την οποία ξεκίνησε στη σόλο καριέρα της και πόσο δύσκολο ήταν για εκείνη κάτι τέτοιο, ενώ παράλληλα αποκάλυψε πώς είναι η ζωή της σήμερα με ένα μωρό στο σπίτι.
«Πόνεσα πάρα πολύ.
Πένθησα πάνω από έναν χρόνο. Μου πήρε πάρα πολύ καιρό να αποδεχτώ ότι παράτησαν το πρώτο μου “παιδάκι”, το πρώτο μου δημιούργημα, μια ομάδα που είχε περάσει διά πυρός και σιδήρου και είχε μείνει βασικός μόνο ο κιθαρίστας με τον οποίο δημιουργήθηκε και σχέση. Άλλο βασικό και δύσκολο κεφάλαιο.
Έπρεπε να είμαστε παντού μαζί, να υπάρχει συνεργασία. Είχαμε πάρα πολλές κόντρες και φυσικά χωρίσαμε. Παίζαμε χωρισμένοι έναν χρόνο το οποίο είναι ό,τι πιο σκληρό έχω κάνει στον εαυτό μου και δεν ξέρω γιατί το έκανα. Όταν χωρίσαμε η φοβία του ήταν μη φύγει από τη μπάντα».
Η Θάλεια Ματίκα, από την πλευρά της, μοιράστηκε τις εμπειρίες της ύστερα από τόσα χρόνια στον χώρο του θεάματος, την τηλεόραση αλλά και το θέατρο. Θυμήθηκε τα πρώτα της βήματα και τα εμπόδια που συνάντησε, ενώ παραδέχτηκε πόσο τυχερή αισθάνεται που έχει στη ζωή της τον Τάσο Ιορδανίδη, χωρίς την προτροπή του οποίου δεν θα είχε γίνει ποτέ μητέρα, αφού όλη της τη ζωή φοβόταν μια τέτοια ευθύνη.
Διαβάστε ακόμα:
H Πέννυ Μπαλτατζή είχε μια πολύ στενή σχέση με τη μητέρα της. Φιλοξενούμενη στην εκπομπή της ΕΡΤ «Πρωίαν σε είδον τη μεσημβρίαν» μίλησε για τη ψυχική ασθένεια που αντιμετώπιζε και πώς το αντιμετώπισε εκείνη ως κόρη της.
«Αυτά μπορούσαν οι γονείς μου, μέχρι εκεί. Ο μπαμπάς μου ισορροπούσε λίγο την ψυχική ασθένεια της μαμάς μου. Εγώ δεν το αντιλαμβανόμουν, νόμιζα ότι όλες οι μαμάδες είναι έτσι».
Η μάχη με την ψυχοθεραπεία
«Κάνω 7 χρόνια ψυχοθεραπεία. Τώρα πια έχοντας γίνει μαμά μπορώ να την καταλάβω στο κομμάτι της μητρότητας. Αυτό που λένε ότι οι μαμάδες γίνονται ψυχολόγοι, γιατροί, δασκάλες των παιδιών τους είναι αλήθεια. Θέλεις να προλάβεις την ανάγκη του για να νιώθει πληρότητα και ασφάλεια».
Και πρόσθεσε: «Ενδεχομένως, όλο της το πρόβλημα σε συνδυασμό με την ψυχική της ασθένεια μπήκε στον μεγεθυντικό φακό. Κάποιες φορές έπαιρνα τηλέφωνο τον μπαμπά μου και του έλεγα να έρθει σπίτι, γιατί είχε εκτροχιαστεί η κατάσταση, θυμάμαι που της έλεγε: Κική, η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει αλλά κόκκαλα τσακίζει, πρόσεχε τι λες στα παιδιά. Είχα βρει έναν δικό μου τρόπο να επιβιώνω συναισθηματικά».
Και συνέχισε λέγοντας Πέννυ Μπαλτατζή:«Ευτυχώς πριν τη χάσω κατάλαβα πράγματα. Τα ‘χω πει αυτά που ήθελα. Κι εκείνη είπε πράγματα σε αναλαμπές της, είχε μαλακώσει τα τελευταία χρόνια. Εγώ ήμουν πολύ καλή μανούλα, μου έλεγε. Και της έλεγα: ναι, μανούλα μου, ήσουν πολύ καλή. Δεν μπορείς να τα ξεχάσεις. Έχω ξεχάσει τις ημέρες που ήμουν σαν τρελή, όταν έχασα τον αδελφό μου. Αυτά που έζησα σαν παιδί δε μπορώ να τα ξεχάσω»
