Πέτρος Φιλλιπίδης: Η σύζυγος του ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ! Έτσι ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ, έτσι με ΦΛΕΡΤΑΡΕ

Πέτρος Φιλλιπίδης: Η σύζυγος του ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ! Έτσι ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ, έτσι με ΦΛΕΡΤΑΡΕ! Είπε πολλά, θα θέλαμε βέβαια να διαβάσουμε και περισσότερα. Το..πρόσωπο των ημερών Πέτρος Φιλλιπίδης έχει χτίσει μια όμορφη οικογένεια. Η γοητευτικότατη σύζυγος τους μιλά για πολλά που θα διαβάσετε με ευχαρίστηση! Δεν είναι μόνο οι τρομερές αναλογίες, είναι και η αθλητική παιδία αλλά και η γενικότερη παιδεία της που την κάνει τόσο λαμπερή! Είναι μια προσωπικότητα αυτόφωτη, που έψαξε τον εαυτό της προς όλες τις κατευθύνσεις του χορού. Δεν αποσύρθηκε ποτέ, δεν παραιτήθηκε από τη ζωή ή την καριέρα της και έβαλε ως προτεραιότητά της το γιο τους.

Δεν αποδέχεται τους χαρακτηρισμούς «στήριγμα του Πέτρου Φιλλιπίδη» ή «γυναίκα πίσω από τον Πέτρο».

Τα παιδικά της χρόνια στον Πειραιά, το bullying που υπέστη από τους συνομήλικούς της, τα καλοκαίρια στην Κέρκυρα 
και το πέρασμά της από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, μέχρι και το νυχτερινό Διογένη.

Ο ΦΙΛΛΙΠΙΔΗΣ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ! ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ! ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ 54 ΠΟΥ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΟΚΤΩ!

Ενα κορίτσι στη γειτονιά του Χατζηκυριάκειου βλέπει τα καράβια να μπαίνουν και να βγαίνουν από το λιμάνι του Πειραιά. Εδώ γεννήθηκε και μεγάλωσε, παρόλο που οι γονείς της έχουν και οι δύο καταγωγή από την Κέρκυρα.

Στο κέντρο της Αθήνας κατέβηκε για πρώτη φορά μόνη της στα 18 της, όταν έψαχνε πληροφορίες για την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Κάθε Πάσχα και κάθε καλοκαίρι της είχαν χρώματα κι αρώματα από το νησί των Φαιάκων.

ΗΤΑΝ ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ –ΝΑΥΤΙΚΟΣ–ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΙΩΝΕ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. «ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.

Οι γονείς μου, απλοί άνθρωποι και αγνοί, που δεν μας περιόρισαν ποτέ στις επιλογές μας. Μας μεγάλωσαν με αγάπη κι εμπιστοσύνη. Πάντα θα θυμάμαι τα καλοκαίρια στην Κέρκυρα, με αγάπη. Διασκεδάζαμε και τραγουδούσαμε όλη μέρα.

Έτσι κι αλλιώς, η μητέρα μου ήταν καλλίφωνη και διέθετε μουσικό αυτί. Ακούγαμε πάντα ωραία πράγματα στο σπίτι.

Και οι συγγενείς μας στην Κέρκυρα είχαν έφεση στη μουσική, παρόλο που ήταν αυτοδίδακτοι. Θυμάμαι τις φεγγαράδες στο νησί, όταν καταστρώναμε αυτοσχέδια γλέντια στην παραλία.

ΗΤΑΝ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΚΑΙ Η ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΜΑΣ ΣΥΝΕΒΑΛΕ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ» ΛΕΕΙ ΣΤΟ PEOPLE.
Η Ελπίδα αγάπησε το χορό, λες και ανήκε πάντα σε αυτόν.

«Η μαμά ευθύνεται και για το χορό. Μας έβαλε να κάνουμε μπαλέτο, γιατί ενδιαφερόταν για εμάς. Υπήρχε μια σχολή στον Πειραιά, πήγε σε αυτήν τη μεγαλύτερή μου αδελφή και εγώ, που ήμουν 3,5 ετών, απλά βρέθηκα στον κατάλληλο χώρο, την κατάλληλη στιγμή.

Η δασκάλα είπε στη μητέρα μου να με αφήσει να κάνω κι εγώ χορό.

ΠΕΤΡΟΣ ΦΙΛΛΙΠΙΔΗΣ: “ΑΝΤΕ ΓΑΜ… ΠΟΥ ΘΕΣ ΚΑΙ ΡΟΛΟ!” ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ ΤΑΞΙΘΕΤΡΙΩΝ, ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΗΘΟΠΟΙΩΝ!

Γρήγορα διαπίστωσε πως είχα χάρισμα και μου έδωσαν υποτροφία. Μέχρι τα 18 μου έμεινα στη σχολή. Οι γονείς μου ήταν υποστηρικτικοί, χωρίς να ξέρουν τις προοπτικές αυτού του πράγματος.

Όταν ήταν να δώσω στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, ο πατέρας μου έμεινε μαζί μου ένα ολόκληρο καλοκαίρι στον Πειραιά, για υποστήριξη.

Να φανταστείς, δεν είχα κατέβει στην Αθήνα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τότε απέκτησα παρέες και ήταν η πρώτη φορά που είπα στον μπαμπά ότι θα βγω το βράδυ» λέει.

ΟΛΟΙ, ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΟΡΟ.

Με τις δασκάλες της από τη σχολή χορού στον Πειραιά πήγαινε κάθε καλοκαίρι να δει παραστάσεις στο Ηρώδειο.

Και ερχόταν, μάλιστα, σε δύσκολη θέση όταν έπρεπε να εξηγήσει στα άλλα παιδιά τι σημαίνει Ηρώδειο και Νουρέγιεφ. «Αυτό μου χάρισε μια σιωπή.

ΕΚΑΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΣΑ ΓΙ’ ΑΥΤΑ. ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΑΦΗΜΙΖΑ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, Ο,ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΑΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.

Ήμουν σχεδόν δακτυλοδεικτούμενη στον Πειραιά. Σε μια λαϊκή γειτονιά, έκανα χορό, το κορμί μου είχε πάρει την αντίστοιχη στάση και δεν το έβλεπαν όλοι θετικά. Μου “την έλεγαν” ακόμη και κάποιοι καθηγητές μου.

“Τι τα θες αυτά;” άκουγα συχνά. Συν όλα τα άλλα, ήμουν και αριστερόχειρας.

Διέφερα και σε αυτό. Ντρεπόμουν, κοκκίνιζα, άκουγα πολύ, αλλά δεν μιλούσα πολύ. Ας μην ξεχνάμε ότι, εκείνα τα χρόνια, στις σχολές χορού πήγαιναν παιδιά από εύπορες οικογένειες.

ΥΠΕΣΤΗΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ BULLYING. ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΣΑΝ ΟΤΙ ΖΗΛΕΥΑΝ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΜΕ ΕΦΕΡΝΑΝ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ».

Ακόμα και τα αγόρια δεν την πλησίαζαν εύκολα, καθώς φοβούνταν την απόρριψη. Όσοι, όμως, ενδιαφέρονταν πραγματικά για εκείνη παραμένουν φίλοι της μέχρι σήμερα.

Το πρώτο της αγόρι πήγε να την πάρει από το σπίτι, χωρίς φόβο. «Η μαμά μου πάντα μας έλεγε ότι ήθελε να ερωτευτούμε στη ζωή μας. Εκείνη δεν παντρεύτηκε από έρωτα, αλλά τον πατέρα μου τον ερωτεύτηκε στην πορεία».

Γνωρίζοντας ότι προσεγγίζω ναρκοπέδιο –αποφεύγει συστηματικά να αναφέρεται στο σύζυγό της– προτείνω να ανοίξουμε, με διακριτικότητα, το συγκεκριμένο κεφάλαιο της ζωής της.

«Ο ΠΕΤΡΟΣ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ, ΝΕΑΡΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΤΕ, ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΚ. ΕΓΩ ΧΟΡΕΥΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΩΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΟ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΝΑ ΝΟΙΚΙΑΣΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ, ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥ. ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ.

Με προσέγγισε εκείνος, εγώ στα ντροπαλά μου για ακόμη μία φορά. Ήταν πολύ αυθόρμητος, ό,τι είχε στο κεφάλι του το έλεγε. Και με ασυγκράτητο χιούμορ.

Στο φλερτ δεν έπεσα εύκολα, με κυνήγησε πολύ. Όχι επειδή δεν μου άρεσε, αλλά επειδή εκείνη την περίοδο είχα στοχο προσήλωση με τη δουλειά.

Ήμουν διστακτική, γνωρίζοντας ότι, αν έμπαινε κάτι δυνατό στη ζωή μου, θα έχανα το στόχο μου.
Ο Πέτρος, όμως, είναι οδοστρωτήρας. Ενέδωσα και ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στη ζωή μου, λόγω του αυθορμητισμού, του ταλέντου και της εξυπνάδας του.

Μετά από τρία χρόνια σχέσης, ήρθε ο γάμος. Οι γονείς μου, όταν ήρθε να με πάρει πρώτη φορά από το σπίτι, το μόνο που ρώτησαν ήταν αν είμαι καλά κι ερωτευμένη».

Δεν έμεινε ήσυχη ούτε λεπτό. Όταν φοιτούσε στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, συγχρόνως δίδασκε σε ερασιτεχνικές σχολές μανιωδώς και δούλευε κανονικά. Αρχικά είχε σκεφτεί να κάνει τη δική της σχολή.

ΕΠΕΙΔΗ, ΟΜΩΣ, ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΝΑ ΧΟΡΕΨΕΙ, ΕΚΑΝΕ ΟΝΤΙΣΙΟΝ ΣΤΟ ΧΟΡΟΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΡΑΛΛΟΥΣ ΜΑΝΟΥ. ΤΗΝ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΧΟΡΕΨΕ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΕΣ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΚΡΑΤΗ.

Ως σύζυγος ενός πολυτάλαντου και αστείρευτου ανθρώπου, η Ελπίδα έχει πολλές φορές βρεθεί σε δύσκολη θέση, ακούγοντας και διαβάζοντας πολλά για εκείνη, χωρίς φυσικά να υπάρχει η παραμικρή δική της συμμετοχή.

Αλήθεια, βαρέθηκε αυτό το χιλιοειπωμένο, πως «άφησε πίσω τη δική της καριέρα, για την καριέρα του Φιλιππίδη»; «Επιλογή προτεραιοτήτων λέγεται. Ο Πέτρος είναι σπουδαίος καλλιτέχνης και διαγράφει την πορεία του.

Ό,τι κάνω εγώ είναι προσωπική μου επιλογή.

Ένα παιδί δεν μπορεί να μεγαλώσει στον αυτόματο πιλότο.

ΗΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΤΟ ΟΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΑ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ. ΟΥΤΕ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ Η ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ. ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΑ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ ΘΑ ΕΚΑΝΕ».

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης δεν δίστασε να ανοίξει μέτωπο με τους κριτικούς του θεάτρου, να απαντήσει δημοσίως σε όσους τον έθιξαν και να αυτοχαρακτηριστεί, δικαίως, ένας καλός ηθοποιός.

Εκείνη θέλησε να τον προφυλάξει;

Να τον πείσει να τηρήσει σιγή ιχθύος; «Ποτέ δεν τον περιόρισα στις επιλογές του, ούτε θέλησα να τον κοντρολάρω.

Είναι αυτόνομος, δεν θα επιβάλλω την άποψή μου. Δεν έχω καμία διάθεση να μαζέψω τα γκέμια.

ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ. ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΖΩ ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ» ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟ PEOPLE.

Η Ελπίδα έχει πλέον θωρακιστεί καλά. «Το μεγαλύτερό μου θέμα ήταν όταν μιλούσαν για μένα άνθρωποι σαν να με ήξεραν, χωρίς καν να με γνωρίζουν. Μιλούν εξ ονόματός μου άνθρωποι που με γνωρίζουν μονάχα εμφανισιακά».

Η Ελπίδα δεν σταμάτησε ποτέ να χορογραφεί παραστάσεις και να επιμελείται την κινησιολογία, μαζί με τον καλό της συνεργάτη Θανάση Γιαννακόπουλο.

Slide Up
x