Ζέτα Μακρυπούλια ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ: ‘Έχω πάρα πολλές φοβίες, που φεύγουν αυτόματα με το που γεννιέται ένα παιδί.’ Το τίμημα της αναγνωρισιμότητας είναι βαρύ για εσάς;
Είναι μεγάλη κουβέντα και προσωπικά δεν αγαπώ τις μεγάλες κουβέντες και τις βαριές λέξεις. Είναι αρκετά δύσκολο γιατί είναι ένας κόσμος που δεν τον ξέρεις, τον μαθαίνεις βίαια και σε πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς, και πρέπει να συμβαδίσεις και να μάθεις να ζεις με καθετί περίεργο που συμβαίνει.
ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ: ‘ΤΟ DANCING ΦΕΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΟ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΖΕΤΑ ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑ’ ΤΗΣ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
Είναι πολλές φορές που έχω στενοχωρηθεί και άλλες που έχω αδικηθεί αλλά δυστυχώς είναι τόσο μεγάλη η διαφορά μεταξύ όλου αυτού του όγκου και της μονάδας, που δυστυχώς ο καθένας που είναι γνωστός δεν μπορεί να κάνει κάτι. Οπότε έχω συμφιλιωθεί με αυτό και έχω αποφασίσει ότι θα κάνω αυτό που μου αρέσει, θα προσπαθώ να ικανοποιώ εμένα, τις δικές μου επιθυμίες. Τα υπόλοιπα που συμβαίνουν παράλληλα, προσπαθώ, όσο γίνεται, να μη με επηρεάζουν γιατί παλιά με επηρέαζαν και κλεινόμουν ακόμη πιο πολύ στον εαυτό μου.
θα τα ΧΑΣΕΙΣ η Ζέτα Μακρυπούλια throwback αλά Marilyn Monroe
Όταν θέλετε να περάσετε απαρατήρητη, τα καταφέρνετε;
Κάποιες φορές το καταφέρνω. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που ως παιδί περνούσα απαρατήρητη γιατί ήταν η ψυχοσύνθεσή μου τέτοια. Όλο αυτό λοιπόν το κουβαλάς για πάντα μέσα σου, δεν φεύγει. Η αναγνωρισιμότητα μπορεί να διώχνει ένα μεγάλο μέρος του, αλλά η τάση μου στο να περνάω απαρατήρητη υπάρχει. Οπότε κάποιες φορές έχω την αίσθηση ότι το καταφέρνω. Φυσικά δεν γίνεται πάντα.
Ζέτα Μακρυπούλια ΚΟΒΕΙ την ΑΝΑΣΑ: ‘…Το σοβαρό χειρουργείο που έκανε στην σπονδυλική της στήλη πριν από τρία χρόνια.’
Υπήρξαν στιγμές που θελήσατε να τα παρατήσετε;
Ναι, υπάρχουν τέτοιες στιγμές που έρχονται στο μυαλό μου είτε λόγω υπερβολικής κούρασης είτε από τον διαφορετικό κόσμο που είδα πολλές φορές να υπάρχει στη δουλειά από ό,τι είμαι εγώ. Και εκεί κάπου δεν αντέχεις γιατί παρατηρείς ότι δεν συμβαδίζεις. Ποτέ όμως δεν το βροντοφώναξα. Ευτυχώς το πείσμα και η αντοχή μου είναι πιο μεγάλα από το να πω δεν αντέχω, τα παρατάω.
Είχατε δηλώσει ότι «φοβάστε να γίνετε μητέρα». Παραμένετε ακόμη πιστή σε αυτή την άποψη;
Δεν είμαι από τις γυναίκες που έχει ξυπνήσει το μητρικό ένστικτο και κάνουν τα πάντα για να γίνουν μητέρες, γιατί φαντάζομαι αν είχε συμβεί, θα είχα γίνει. Έχω πάρα πολλές φοβίες, τις οποίες έχω μετριάσει πια και θέλω να πιστεύω ότι αυτές που έχουν απομείνει είναι εκείνες που φεύγουν αυτόματα με το που γεννιέται ένα παιδί.
Μήπως τελικά δίνετε προτεραιότητα στην καριέρα σας;
Έχει τύχει να πάει προς τα εκεί. Αν ήθελα πάρα πολύ να κάνω ένα παιδί, θα το είχα κάνει. Το ότι δεν έχει γίνει, πιστεύω ότι είναι κυρίως δική μου ευθύνη. Το ότι η δουλειά έχει πάει καλά, μπορεί να είναι ότι το ένα βοήθησε το άλλο. Δεν είναι ότι κάποια στιγμή ήρθα αντιμέτωπη με το δίλημμα «δουλειά ή παιδί», και διάλεξα το πρώτο.
