Μανώλης Μαυροματάκης βιογραφικό! Η ηλικία, η προσωπική ζωή, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά Ο Μανώλης Μαυροματάκης γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1962.
Είναι 60 ετών.
Το ζώδιό του είναι Δίδυμος.
Το ύψος του είναι 1,70 μέτρα.
Μεγάλωσε στην Εύβοια και στη Σύρο.
Είναι Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Παράλληλα, έχει σπουδάσει Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο ΠολυτεχνείοΜαυροματάκης.
Ηθοποιός Ο γάμος που δεν έκανε ποτέ
Σε παλαιότερη συνέντευξή του στην εκπομπή “Το Πρωινό”, ο Μανώλης Μαυροματάκης είχε κάνει μία προσωπική αποκάλυψη. Ο ταλαντούχος ηθοποιός δήλωσε ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν απέκτησε σύζυγο αν και πολλές φορές έφτασε κοντά στον γάμο.

«Αν ήμουν παντρεμένος θα έκανα πολύ περισσότερο τηλεόραση», είχε πει αρχικά με μεγάλη δόση χιούμορ ο γνωστός καλλιτέχνης. Γιατί δεν ανέβηκε ποτέ τα σκαλιά της εκκλησίας; «Όταν ερχόταν η περίοδος για την πρόταση γάμου, χωρίζαμε. Δεν έτυχε», είχε εξομολογηθεί ο Μανώλης Μαυροματάκης.

Η σκληρή κριτική στα ριάλιτι
Πριν από έναν χρόνο ο διάσημος ηθοποιός είχε δώσει συνέντευξη στο περιοδικό Enjoy και είχε αποκαλύψει την προσωπική του γνώμη σχετικά με τα ριάλιτι που κατακλύζουν την ελληνική τηλεόραση.

“Εκεί έχουν ανοίξει την κερκόπορτα του κακού. Διαφθείρουν, και το ξέρουν, τον κόσμο για χάρη του κέρδους, των χρημάτων. Είναι μιασμένοι. Δεν τους νοιάζει αν κάνουν κακό στην κοινωνία με τα πρότυπα που προβάλλουν. Τα πάντα είναι κέρδος. Δεν τους νοιάζει που κάνουν τους τηλεθεατές ηλίθιους. Τι καταφέρνουν; Να γίνουμε μπανιστηρτζήδες; Σε τι;

Σε φτιαχτά προγράμματα; Αφού δεν είναι ριάλιτι, είναι σενάριο κακό, με μπόλικο ψέμα. Νιώθω μεγάλο οίκτο γι’ αυτούς που παίρνουν μέρος σε αυτές τις παραγωγές. Λυπάμαι πραγματικά. Δεν αγανακτώ, λυπάμαι που θέλησαν με αυτόν τον τρόπο και χωρίς ντροπή να βγάλουν χρήματα. Τι έκαναν; Τον εαυτό τους προϊόν και τον πούλησαν σε μια τιμή. Και υπάρχουν και αυτοί οι παραγωγοί που άθλια τους εκμεταλλεύτηκαν. Θύτες και θύματα στον βωμό του χρήματος. Ντροπή”, είχε πει χαρακτηριστικά ο Μανώλης Μαυροματάκης.

ΣΠΟΥΔΕΣ
Αριστούχος Δραματικής Σχολής ΒΕΑΚΗ (1991).
Διπλ/χος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π. (1987).
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ:
1. Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας, από το Ελληνικό Διαγωνιστικό Τμήμα Ταινιών Μικρού
Μήκους, στο 23ο Διεθνές Φεστιβάλ Κιν/φου της Αθήνας 2017 (AIFF 2017- 23d Athens
International Film Festival), για την ερμηνεία του στην κιν/κή ταινία μικρού μήκους του Γιάννη
Χαριτίδη: Καουμπόης.
Για την ερμηνεία του στην κιν/κή ταινία του Γιώργου Τσεμπερόπουλου: Ο Εχθρός μου:
2. Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας (Best Actor) στο Διεθνές Κιν/κό Φεστιβάλ
Τεχεράνης 2015 (2015, 5th International Urban Film Festival).

3. Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας (Best Actor) στο Διεθνές Κιν/κό Φεστιβάλ
Νάσβιλ 2014, (2014 Nashville Film Festival).
4. Υποψηφιότητα για Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου 2014 από την Ελληνική Ακαδημία
Κιν/φου.
5. Τιμητική διάκριση στο 17ο Κιν/κό Φεστιβάλ Ολυμπίας 2014, για το ήθος και την συνέπεια με
την οποία υπηρετεί την τέχνη του Θεάτρου και του Κινηματογράφου.
6. Βραβείο Ηθοποιίας «Κάρολος Κουν» 2007, για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο του C.
Grauzinis: Δάφνης και Χλόη: Ταξίδι Αναψυχής.
7. Βραβείο Β΄ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θες/νίκης 2007, για την ερμηνεία του στην κιν/κή
ταινία του Κώστα Καπάκα: Urania.
8. Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Δράμας 2007, για την ερμηνεία του
στην κιν/κή ταινία μικρού μήκους του Κώστα Αθουσάκη: Σπιναλόγκα.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ:
201Ο-11:: – Διδασκαλία υποκριτικής στο Α΄ έτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΘΒΕ ως ηθοποιός:
2019-20: Άντον Τσέχωφ: Τρεις Αδελφές, (Τσεμπουτίκιν), σκην. Cezaris Grauzinis.
2002: – Ευριπίδη : Ηρακλής (Αγγελιαφόρος), σκην. Andrei Serban.
– Μ. Μπουλγκάκοφ : Η Φυγή (Τίχιι- Αρτούρ Αρτούροβιτς), σκην. Nikita Milivojevic.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
2016: Φεστιβάλ Αθηνών – Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου:
– Γ. Κοροπούλη: Η Ριμάδα η Ζωή –μονόλογος.
2014: Φεστιβάλ Αθηνών – Θέατρο Πόρτα:
-Φίλιπ Ρίντλεϋ: Καταστρούπολη, θεατρικό έργο για εφήβους.
2009-10: 2009-10: Εθνικό Θέατρο – Σύγχρονο Θέατρο, ειδικά σχολεία:
-Ουαζντί Μουαουάντ: Διψασμένοι, παραστάσεις σε ειδικά σχολεία (πολυπολιτισμικά,
νυχτερινά, β΄ ευκαιρίας), στην Ομάδα απεξάρτησης 18 άνω, κα.
ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ – ηθοποιός

2019-20: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος:
– Άντον Τσέχωφ: Τρεις Αδελφές, (Τσεμπουτίκιν), σκην. Cezaris Grauzinis.
2019: Θέατρο Σταθμός:
– Νίνα Ρέιν: Φυλές, (Κρίστοφερ), σκην. Τάκης Τζαμαριάς.
2018: Εθνικό Θέατρο – Πειραματική Σκηνή:
– Αλεξάνδρας Κοτσοβού: Επαναστατικές Μέθοδοι για τον Καθαρισμό της Πισίνας σας,
(πατέρας), σκην. Σαράντος Ζερβουλάκος.
2017: Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης – Υπόγειο:
– Στρ. Τσίρκα: Ακυβέρνητες Πολιτείες-Λέσχη, (συγγραφέας – Ανθρωπάκι), σκην. Έφη Θεοδώρου.
2016: Φεστιβάλ Αθηνών – Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου:
– Γ. Κοροπούλη: η ριμάδα η ζωή – ποιητικός μονόλογος σε ρίμα, σκην. Μ. Μαυροματάκης.
2014: Ρινόκερος, Λυκόφως – Θέατρο Θησείο:
– Ευγένιου Ιονέσκο: Ρινόκερος (Μπερανζέ), σκην. Θωμάς Μοσχόπουλος.
2013: Φεστιβάλ Αθηνών – Πειραιώς 260:
– Ευριπίδη: Ιφιγένεια εν Αυλίδι (Αγαμέμνων), σκην. Μαρία Πρωτόπαπα.
2013-14: Επτάρχια, Λυκόφως – Θέατρο Θησείο:
– Ντ. Φο: Mistero Buffo, έκτακτες εμφανίσεις με τον μονόλογο ο Τρελός και η
Σταύρωση, σκην. Θωμάς Μοσχόπουλος.

2012-13: Λυκόφως – Θέατρο Θησείο:
– Φλόριαν Χένκελ και Άλμπερτ Οστερμάγιερ: Οι Ζωές των Άλλων (Γκερντ Βίσλερ), σκην.
Αλ. Δανέζη-Κνούτσεν.
2011-12: Εθνικό Θέατρο – Κεντρική Σκηνή:
– Αλ. Ρ. Ραγκαβή: Του Κουτρούλη ο Γάμος (Στροβίλης), σκην. Βασ. Παπαβασιλείου.
2011-12: Εθνικό Θέατρο – Κεντρική Σκηνή:
– Ουίλ. Σαίξπηρ: Περικλής (Σιμωνίδης, Σύρτης, Χορός), σκην. Γιάννης Χουβαρδάς, συμμετοχή στο
Φεστιβάλ Σαίξπηρ Globe to Globe, στα πλαίσια της πολιτιστικής Ολυμπιάδας 2012 (Απρ. 2012)
2011: Θέατρο 104:
– Άννας Καράμπα Reality (Πατέρας- σε προβολή video), σκην. Χριστίνα Χριστοφή.
2010: Εθνικό Θέατρο, Φεστ. Αθηνών – Επίδαυρος:
– Ευριπίδη: Ορέστης (Αγγελιοφόρος), σκην. Γιάννης Χουβαρδάς, συμμετοχή στο Φεστιβάλ
του Theatro Olympico, στη Βιτσέντσα της Ιταλίας (Σεπτ. 2010).
2009-10: Εθνικό Θέατρο – Νέα Σκηνή:

-Τζέζαρις Γκραουζίνις: Ζορμπάς, η πραγματική ιστορία (Ζορμπάς), σκην. C. Grauzinis.
2009-10: Εθνικό Θέατρο – Σύγχρονο Θέατρο:
-Ουαζντί Μουαουάντ: Διψασμένοι (Μπουν), σκην. Μ. Μαυροματάκης, Τζ. Αργυρίου,
παραστάσεις σε ειδικά σχολεία (πολυπολιτισμικά, νυχτερινά, β΄ ευκαιρίας), στην Ομάδα
απεξάρτησης 18 άνω, κα.
2008: Φεστιβάλ Αθηνών – Πειραιώς 260:
-Σάμιουελ Μπέκετ: Περιμένοντας τον Γκοντό (Εστραγκόν), σκην. Cezaris Grauzinis.
2008: Εθνικό Θέατρο – Σύγχρονο Θέατρο:
-Σοφοκλή: Αίας (Οδυσσέας, Αγγελιαφόρος), σκην. Μάρθα Φριντζήλα.
2007-09: Εθνικό Θέατρο – Σύγχρονο Θέατρο, Θέατρο Χώρα:
-Σάκη Σερέφα: Λιωμένο Βούτυρο, σκην. Σίμος Κακάλας.
2006-08: Δόλιχος – Θέατρο Πορεία:
– Τζέζαρις Γκραουζίνις: Δάφνης και Χλόη: Ταξίδι Αναψυχής, σκην. Cezaris Grauzinis,
συμμετοχή στο Φεστιβάλ GIFT στην Τιφλίδα της Γεωργίας (Οκτ.2007) και στο Φεστιβάλ MESS
στο Σαράγεβο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης (Οκτ. 2008). Βραβείο Ηθοποιίας «Κάρολος Κουν» 2007.
2005-06: Δόλιχος – Θέατρο Πορεία:

– Π. Μπρουκ, Μ. Ε. Ετιέν: The Man Who…, σκην. Renate Jett.
2005: Εθνικό Θέατρο – Επίδαυρος:
-Ευριπίδη: Βάκχες (Τειρεσίας), σκην. Σ. Χατζάκης.
2004-05: Νέα Σκηνή Τέχνης – Θέατρο Νέου Κόσμου:
-Γκέοργκ Μπίχνερ: Βόυτσεκ (Βόϋτσεκ), σκην. Β. Θεοδωρόπουλος.
2003-04: Νέα Σκηνή Τέχνης – Συνεργείο Ζώρζου, Θ. Νέου Κόσμου:
– Χουλιάν Εχέα Μαρτίνεθ: Νικαράγουα, Περιστατικό 315 – μονόλογος, σκην. Μάνια
Παπαδημητρίου, παραστάσεις και στο Δημ. Θ. Καβάλας καθώς και στην πλατεία του χωριού
Σουδενά Καλαβρύτων.

2003-04: Θέατρο Τέχνης – Υπόγειο:
– Ρ. Χάργουντ: Προσωπική Συμφωνία (Χ. Ρόντε), σκην. Αθ. Καραγιαννοπούλου.
2002: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Φεστ. Αθηνών – Επίδαυρος:
– Ευριπίδη : Ηρακλής (Αγγελιαφόρος), σκην. Andrei Serban.
2002: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος – Μονή Λαζαριστών:
– Μ. Μπουλγκάκοφ : Η Φυγή (Τίχιι- Αρτούρ Αρτούροβιτς), σκην. Nikita Milivοjevic,
συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Ένωσης Θεάτρων Ευρώπης, στη Λυών της Γαλλίας (Νοέμ. 2002).
2001: Νέα Σκηνή Τέχνης – Θέατρο του Νέου Κόσμου:
– Σ. Μπέκετ: Τέλος του Παιχνιδιού ( Κλοβ ), σκην. Β. Θεοδωρόπουλος.
2000: Νέα Σκηνή Τέχνης, Φεστ. Αθηνών – Ηρώδειο:
– Κ. Μάρλοου: Εδουάρδος Β’ (Ματρέβιτς) , σκην. Β. Θεοδωρόπουλος.
2000: Θεατρική Εταιρεία Στιγμή:
– Ζ. Ζιροντού, Ι. Χόροβιτς, Ι. Γκολ : Το Παραμύθι του Έρωτα (ακροβάτης) , σκην. Γ. Αναστασάκης .
1999: Εθνικό Θέατρο – Γκαράζ:

– Φ. Μοντέστι: Σαΐτες, σκην. Θ. Ιστικοπούλου, πρόγραμμα Άδειος Χώρος.
1999: ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας – Καλαμάτα:
– Κ. Γκολντόνι : Η Μικρή Πλατεία (Ζορζέτο), σκην. Γ. Διαμαντόπουλος.
1999: Νέα Σκηνή Τέχνης, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας – Θέατρο του Νέου Κόσμου, Πάτρα:
– Λ. Χρηστίδη : Δύο Θεοί ( Μιγκέλ ) , σκην. Β. Θεοδωρόπουλος.
1997-98: ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας:
– Αριστοφάνους: Πλούτος ( Καρίων ) , σκην. Ν. Μαστοράκης.
1996-97: Θέατρο του Νότου – Αμόρε:
– Ηρώνδα: Επτά Μιμίαμβοι, σκην. Αντ. Καφετζόπουλος.
1996: Αετοπούλειο Πνευμ. Κέντρο Δ. Χαλανδρίου – Θ. Ρεματιάς :
– Ρ. Ιβτσικ: Βασιλιάς Γκόρντογκαν (Οντάν), σκην. Β. Νικολαίδης .
1995-96: Θέατρο Μικρή Πόρτα – Θέατρο Πόρτα:
– Ξ. Καλογεροπούλου: Οδυσσεβάχ ( Μαρούφ), σκην. Στ. Φασουλής.
1994-95: ΔΗΠΕΘΕ Βόλου – Βόλος, Ηρώδειο:

– Ευριπίδη: Άλκηστις ( Θάνατος, Φέρης), σκην. Λ. Κονιόρδου.
1994-95: ΔΗΠΕΘΕ Βόλου – Δημ. Θ. Βόλου:
– Σ. Φιλιππίδου: Κου Κου…Τσα!, επιθεώρηση σκην. Λ. Κονιόρδου.
1994-95: ΔΗΠΕΘΕ Βόλου – Θ. Ηλ. Εταιρείας:
– Αυτοσχεδιασμός με Κίνηση, Ήχο και Λόγο, σκην. Λ. Κονιόρδου
1993-94: Θέατρο Ροές, Θέατρο Βεάκη:
– Δ. Κεχαίδη: Το Τάβλι ( Κόλλιας), σκην. Άρης Ρέτσος.
1992-93: ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας – Δημ. Θ. Πάτρα:
– Μ. Φρις: Ο Μπήντερμαν και οι Εμπρηστές ( εμπρηστής Σμιτς) , σκην. Ν. Αρμάος.
1992-93: ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας – Δημ. Θ. Πάτρας:
– Ξ. Καλογεροπούλου : Ελίζα (Στάνλεϊ), σκην. Λ. Κονιόρδου.
1992-93: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – Αίθ. Δ. Μητρόπουλου:
– Ν. Μπακουνάκη: Μια Μέρα με τον Λούντβιχ, σκην. Γ. Μαργαρίτης.
1992: ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης – Λαμία, Λυκαβηττός και περιοδεία:
– Ουίλ. Σαίξπηρ: Η Κωμωδία των Παρεξηγήσεων (χρυσοχ. Άντζελο), σκην. Στ. Ντουφεξής.
1991-92: Θεσσαλικό Θέατρο – Δημ. Θ. Λάρισας, Κολλέγιο Αθηνών, Θ. Βεάκη:
-Φ. Γκ. Λόρκα: Οι Φασουλήδες με τη Μαγκούρα (Δον Κριστομπίτα), σκην. Λ. Κονιόρδου.
1991-92: Θεσσαλικό Θέατρο – Δημ. Θ. Λάρισας:

– Μ. Ρέππα, Θ. Παπαθανασίου: Ροζ Μολότοφ (Μπατζαλέκας), σκην. Κ. Τσιάνος .
ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ – ηθοποιός:
2017: Φεστιβάλ Αθηνών-ΕΡΤ– Ραδιομέγαρο ΕΡΤ-Τρίτο Πρόγραμμα:
-Γ. Κωνστ/νίδη: Ο Οικοδιδάσκαλος (Χερ Μαγιόρ), σκην. Β. Θεοδωρόπουλος.
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ – ηθοποιός:
2018-19: – Ήρα (θνητός), όπερα για δύο τραγουδίστριες και έναν ηθοποιό, σε μουσική και
σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή, με την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων της Πάτρας.
Πρωτοπαρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 2018 στην Αγορά των Ιταλών στον αρχαιολογικό χώρο
της Δήλου
2017: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών-Ελληνικό Σχέδιο – Κεντρική Σκηνή: Να τα Πούμε; συναυλία
για παιδιά βασισμένη στο ομώνυμο ποίημα του Γιώργου Κοροπούλη..
2016: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών-Ελληνικό Σχέδιο – Κεντρική Σκηνή: Μύθοι του Κόσμου
γίνονται Τραγούδια, συναυλία για παιδιά βασισμένη στο ποίημα του Γιώργου Κοροπούλη Μια
Ιστορία με Σκιές και Ήχους.

2015: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών-Ελληνικό Σχέδιο – Κεντρική Σκηνή: Μια Φορά κι Έναν
Καιρό, συναυλία συμφωνικής μουσικής για παιδιά, με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών,
βασισμένη στο ποίημα-παραμύθι του Γιώργου Κοροπούλη: Το Θαρραλέο Αγόρι και ο Δράκος
του Πηγαδιού, σε μουσική Τάσου Ρωσόπουλου.
2015: Κρατική Ορχήστρα Αθηνών – Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: Λύκε-Λύκε, Είσαι Εδώ;
συναυλία συμφωνικής μουσικής για παιδιά, με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, βασισμένη στα
παραμύθια Κοκκινοσκουφίτσα και Τρία μικρά γουρουνάκια, σε λιμπρέτο των Roald Dahl και
Donald Sturrock και μουσική Paul .
2014: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Φορ. Τουρ. Μολύβου, 16ο Φεστ. Παπαϊωάννου Καβάλας:
Τρεις Φορές κι Έναν Καιρό, συναυλία συμφωνικής μουσικής για παιδιά, με τις ορχήστρες
Καμεράτα και Ionian Camerata καθώς και με το μουσικό σύνολο Contra Tempo, βασισμένη στο
ποίημα-παραμύθι του Γιώργου Κοροπούλη: Νερολούλουδο, σε μουσική Τάσου Ρωσόπουλου.
2014-15: Bar-Theatre Faust: απάγγελλα ποιημάτων των Ch. Bukowski και Arthur Rimbaud σε
παραστάσεις του μουσικού συγκροτήματος Opera Chaotique.

2012: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Κεντρική Σκηνή: Διόνυσος και Αριάδνη: Είμαι ο
λαβύρινθός σου – απαγγελία του ποιήματος του Friedrich Nietzsche: Ο θρήνος της Αριάδνης
(Klage d’ Ariadne), στη συναυλία συμφωνικής μουσικής με έργα του Joseph Haydn, με το
κουαρτέτο εγχόρδων Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο και την μεσόφωνο Άννα Παγκάλου.
1998-99: Εθνική Λυρική Σκηνή – Θέατρο Ολύμπια: Οι Δραπέτες της Σκακιέρας, όπερα για
παιδιά, σε σκην. Λ. Κονιόρδου, λιμπρέτο Λ. Τριβιζά και μουσική Γ. Κουρουπού.
1997-99: Ζ. Πιλαλί: Θεοκωμωδία. Μία μουσικοθεατρική αναπαράσταση για ροκ ορχήστρα.
1997-98: Φεστιβάλ Πεντέλης – Θέατρο Δουκίσης Πλακεντίας, Καλαμάτα, Κεφαλονιά.
– Αλλ’ όταν Έλθ’ η Νύχτα. Μουσικοθεατρική σύνθεση με τον πιανίστα Δ. Μαλλούχο, την
μεσόφωνο Ειρήνη Καράγιαννη και την ηθοποιό Μάνια Παπαδημητρίου.
1995-200: Ένας Ελέφαντας 500 Ετών (ταξιτζής-παρλάτα). Μουσικοθεατρική παράσταση με τον
κοντραμπασίστα Β. Παπαβασιλείου.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ – ηθοποιός:
Μεγάλου μήκους (α’ ρόλος):
2019: Regis Roinsard: Les Traducteurs (Konstantinos Kedrinos).
2018: Τ. Μπουλμέτη: 1968 (εισπράκτορας λεωφορείου).

2013: Γ. Τσεμπερόπουλου: Ο Εχθρός μου (Κώστας Στασινός). Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής
Ερμηνείας (Best Actor) στο Διεθνές Κιν/κό Φεστιβάλ Τεχεράνης 2015 (2015, 5th International
Urban Film Festival) και το Διεθνές Κιν/κό Φεστιβάλ Νάσβιλ 2014, (2014 Nashville Film Festival)
και Υποψηφιότητα για Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου 2014, από την Ελληνική Ακαδημία Κιν/φου.
Μεγάλου μήκους (β’ ρόλος):
2006: Κ. Καπάκα: Urania (αξ/κος της ΚΥΠ Δημητρακόπουλος).
Βραβείο Β΄ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θες/νίκης 2007.
2004: Αγγ. Φραντζή: Η καρδιά του σκύλου (ταξιτζής).
2003: Τ. Τουλιάτου: Quo Vadis? (τενόρος).
2001: Σ. Γκορίτσα: Μπραζιλέϊρο (γκαρσόνι ξενοδοχείου).
2001: Λ. Λαζόπουλου, Γ. Λάνθιμου: Ο καλύτερός μου Φίλος.
1998: Λ. Βουδούρη: Γωνιά του Παραδείσου (καλόγερος).
1996: Π. Μαρούλη: Πριν το Τέλος του Κόσμου.

1995: Γ. Πανουσόπουλου: Ελεύθερη Κατάδυση (ναύτης Σαλαντίν).
1993: Π. Χούρσογλου: Λευτέρης Δημακόπουλος (ναύτης Γιώργος).
1993: Θ. Ρακιντζή: Η Αριάδνη Μένει στη Λέρο.
1992: Π. Βούλγαρη: Ήσυχες Μέρες του Αυγούστου (ταξιτζής).
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ – ηθοποιός:
2013: Θ. Τοκάκη και Γ. Χαριτίδη: Καουμπόης, (Μηνάς Αναγνωστόπουλος).
2016: Χρ. Μαργώνη: Ι.Χ.Θ.Υ.Σ., (σπηκάζ-εκφώνηση των Μαθημάτων Εθνικής Αγωγής).
2016: Μιχ. Παπαντωνόπουλου: Twist, (καθηγ. μαθηματικών Νίκος Αποστολόπουλος).
2015: Aurelia Meinhart: Greek Coffee, (backgammon player), video για την έκθεση Realise &
Resist, Βενετία, 2015.R
2015: Λ. Δακαλάκη: Βασούλα Μόνη (οδηγός φορτηγού).
2013: Ν. Λεούση: Γεννήτρια, (Σάββας Καπαλίδης).
2012: Δ. Σοφιανόπουλου: Θανάσης, (σπηκάζ – ντουμπλάρισμα της φωνής του σκύλου Θανάση).
2012: Δ. Οικονομοπούλου – Φ. Βαρδάκα: Debtfools (ξενοδόχος Κώστας).
2009: Γ. Διδυμιώτη: Αφετηρία-Τέρμα (επιβάτης λεωφορείου).
2007: Κ. Αθουσάκη: Σπιναλόγκα (Μανόλης). Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας

στο Φεστιβάλ Δράμας 2007.
2007: Μ. Νικολακάκη: Μαριονέτα (κουκλοποιός).
2001: Σ. Γκορίτσα: Μπραζιλέϊρο (γκαρσόνι ξενοδοχείου).
2001: Λ. Λαζόπουλου, Γ. Λάνθιμου: Ο καλύτερός μου Φίλος.
2002: Κ. Ζωναρά: Savoir Vivre.
2000: Β. Λουλέ: Ένας Λαμπερός Ήλιος (φωτογράφος).
1999: Γ. Λεοντάρη: Το Τραγούδι των Πορτοκαλιών .
1999: Ν. Έξαρχου: Olvia Odessa.
1998: Κ. Μαχαίρα: Τσιπς (οδοκαθαριστής)
1996: Γ. Λεοντάρη: Κλείσε τα Μάτια και Χρωμάτισε (ασθενής νοσοκομείου Κώστας).
1994: Α. Καρακάση: Πώς να Ζείτε Επιτυχώς Μόνος σας.

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ – ηθοποιός:
Θέατρο στην Τηλεόραση :
2006, ΝΕΤ: Μάριου Ποντίκα Η Πανοραμική Θέα μιας Νυχτερινής Εργασίας (2ος Άντρας),
Σκην. Τ. Μπαντής.
Τηλεταινία-Ντοκιμαντέρ:
1996: Πανεπιστήμιο Αθηνών : Χαρίλαος Τρικούπης, σκην. Δ. Βερνίκος.
Τηλεοπτικές Σειρές (βασικός ρόλος):
2014-17, ANT1: Ταμάμ (Μετίν), σκην. Π. Ανδρακάκος.
2007, ALPHA: Αληθινοί Έρωτες – Το Μπαλκόνι με τα Γεράνια (Αντώνης), σκην. Δ.
Κουτσιαμπασάκος.
2006, ΝΕΤ: Λούφα και Παραλλαγή (Ταγματάρχης Α2), σκ. Ν. Περράκης, Γ. Κορδέλας, Π.
Πορτοκαλάκης.

2000, ΕΤ1: Κ. Μαρινάκη Ταξίμ (Γιώργος), σκην. Κ. Αθανασίου.
1998, ΕΤ1: Χωρικά Ύδατα (Φασαρίας), σκην. Γ. Διαμαντόπουλος.
1992, MEGA: Στενές Επαφές Τρύπιου Τοίχου (μάστορας), σκην. Δ. Σοφιανόπουλος.
Τηλεοπτικές Σειρές (β΄ ρόλος):
2010, MEGA: Η Γενιά των 592 Ευρώ, σκην. Γ. Λαπατάς.
2002, STAR: Γ. Κρητικού Εν Ιορδάνη, σκην. Πηγή Δημητρακοπούλου.
1999, ΕΤ1: Η Συκοφαντία του Αίματος, σκην. Κ. Αριστόπουλος.
1997, MEGA: Είμαστε στον Αέρα, σκην. Γ. Κουτελιδάκης, Μ. Τσάπα.
1995, ΑΝΤ1: Σκορπιός, σκην. Αντ. Καφετζόπουλος.
1994, ΕΤ1: Λ. Τριβιζά Η Χαρά και το Γκουντούν, σκην. Μ. Σαντοριναίος.
1993, ΕΡΤ2: 1+1=2, σκην. Κ. Πετρόπουλος.

Διαφημίσεις :
Stefi: Cosmote (γιατρός της πείνας) σκην. Βαρδής Μαρινάκης
Cinegram: Τζόκερ (πετάει ο γάιδαρος)
Cinegram: Αλλαντικά Θράκη, σκην. Κ. Καπάκας.
Όρασις: Alpha Bank: σκην. Χ. Δήμας.
SMArt Media: Υπουργείο Εσωτερικών-Υπηρεσία του Πολίτη, σκην. Π. Βούλγαρης.
Cinegram: Καφές Λουμίδης, σκην. Π. Βούλγαρης, Κ. Καπάκας.
Cinegram: Γιαούρτι Complet ΔΕΛΤΑ, σκην. Π. Βούλγαρης.
Αθήνα, Οκτώβριος 2019

Μανώλης Μαυροματάκης: «Το ριάλιτι δεν απωθεί μόνο εμένα αλλά κι αυτούς που το βλέπουν – Θα έβλεπα talent show»

Ο Μανώλης Μαυροματάκης μίλησε στο «Πάμε Δανάη» τις σχέσεις & τους χωρισμούς, το περιστατικό ακραίας βίας που έζησε, τα «κατάλοιπα» της διαφήμισης του, την τηλεόραση & τα ριάλιτι.

Ο ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Αυτόχειρ» στο Εθνικό θέατρο – θέατρο Ρεξ, σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» – σε μια ρωσική κωμωδία σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαγεωργίου και μίλησε για τον ρόλο του.

«Ο ήρωάς μου, Σεμιόνοβιτς Ποτσακάλνικοφ, οδηγείται στην αυτοκτονία, καθώς έτσι θα αποκτήσει νόημα η ζωή του, γιατί βρίσκεται στην αφάνεια. Πιο πολύ με ζόρισε ο ίδιος μου ο εαυτός, η ανάγκη μου να τα θέλω όλα γρήγορα και τέλεια, και έτσι έχανα το ίδιο το ταξίδι. Αν με ζόρισε και κάποιος άλλος είναι γιατί, εγώ του έδωσα τον χώρο λόγω των αδυναμιών μου να εισχωρήσει και να μου ασκήσει ψυχολογική βία, πίεση έως και βία», ανέφερε αρχικά ο Μανώλης Μαυροματάκης.

«Τώρα τελευταία καταλαβαίνω ότι είναι πιο ωραίο να μην παίξεις τέλεια στο θέατρο από την πρώτη ανάγνωση. Όταν έκανα τηλεόραση αντιμετώπιζα την τηλεθέαση ως παιχνίδι και ρωτούσα τους άλλους που ενδιαφέρονταν πιο πολύ, αλλά ουσιαστικά δεν με ενδιέφερε», συμπλήρωσε σχετικά με την «τρέλα» που επικρατεί στην τηλεόραση και τα νούμερα τηλεθέασης.

Μεταξύ άλλων, ο Μανώλης Μαυροματάκης τοποθετήθηκε σχετικά με τα ριάλιτι και τις προσωπικότητες που προβάλλονται μέσων αυτών.

«Δεν βλέπω τηλεόραση λόγω χρόνου, παρακολουθώ τις ειδήσεις μέσω ίντερνετ γιατί δεν φωνάζουν, αν κι εκεί, έτσι όπως είναι γραμμένες πολλές φορές φωνάζουν. Έχω δει τηλεοπτικά προγράμματα και έχω φρίξει, στα οποία ο ανταγωνισμός και η κατινιά φτάνουν στο αποκορύφωμα. Θα έβλεπα ένα talent show, αλλά το ριάλιτι δεν απωθεί μόνο εμένα αλλά κι αυτούς που το βλέπουν, έχει κάτι που τραβάει το χαμηλότερο κομμάτι σου», δήλωσε και συμπλήρωσε:

«Βλέπεις το ριάλιτι και λες «εγώ δεν είμαι σαν αυτόν, τόσο πολύ, αλλά κι αν είμαι, είμαι λιγότερο, αυτός είναι ο κακός. Στα ριάλιτι «ο πιο δυνατός θα επιβιώσει», αλλά οι κοινωνίες δεν είναι έτσι, δηλαδή οι γεροί, οι άρρωστοι και τα παιδιά στον Καιάδα».

Παράλληλα, αποκάλυψε ένα περιστατικό που ενδεχομένως υπό άλλες συνθήκες να του στερούσε τη ζωή.

«Οι απώλειες είναι δυσάρεστες αλλά καταλαβαίνεις ότι είναι μέσα στη ζωή και δυσάρεστα είναι τα περιστατικά σωματικής βίας, εκεί που δεν το περιμένεις. Κάθισα στο πεζούλι όπου στο βάθος της πολυκατοικίας κάποιος είχε ένα κυλικείο, θεώρησε ότι του έκλεινα την είσοδο, μου είπε να φύγω και με σήκωσε στον αέρα». Σοκαρίστηκα όταν με σήκωσε στον αέρα, δεν είπα τίποτε, θα με σκότωνε, ήταν τρελαμένος, δεν θα ήμουν εδώ τώρα, φοβήθηκα για τη ζωή μου», επεσήμανε.

Για την δημιουργία οικογένειας, ο ηθοποιός σχολίασε πως μετάνιωσε.

«Μετάνιωσα που δεν έκανα οικογένεια, θα το ήθελα, γιατί η οικογένεια σου καλύπτει κάτι βαθύ υπαρξιακό, έχει να κάνει με τη συνέχειά μας. Από την άλλη η οικογένεια είναι το καλύτερο άλλοθι για τα μεγαλύτερα εγκλήματα, ο πυρήνας της μαφίας είναι η φαμίλια. Εγώ απωθούσα την οικογένεια, μου φαινόταν ότι ήταν μίζερο πράγμα το μόνιμο μέρος, το μόνιμο πρόγραμμα, οι ίδιοι άνθρωποι, με είχε γοητεύσει η ελευθέρια», επεσήμανε.

«Δεν μετάνιωσα τη διαφήμιση που έκανα παρόλο που με ταλαιπωρεί μέχρι τώρα, στο δρόμο και με φωνάζουν με αυτό το «καταραμένο» σλόγκαν». Αυτήν την καταραμένη οικειότητα που έφερε η διαφήμιση μέχρι ενός σημείου την ανέχομαι, από ένα σημείο και μετά δεν μπορώ να την ανεχτώ. Με αυτή τη διαφήμιση με είδε όλος ο κόσμος, φάνηκα, κάτι που αναζητά ο ήρωάς μου ο Σεμιόνοβιτς Ποτσακάλνικοφ στην παράσταση «Ο Αυτόχειρ», σχολίασε μιλώντας για την διαφήμιση που τον «στοίχειωσε», αλλά τον έκανε και περισσότερο δημοφιλή.

Τέλο, μίλησε για τις ανθρώπινες σχέσεις σε προσωπικό ή κοινωνικό επίπεδο.

«Και έχω κλάψει και έχω απογοητευτεί για τη δουλειά μου, υπάρχουν στιγμές που λέω «γιατί διάλεξα αυτή τη δουλειά Θεέ μου που πρέπει κάθε μέρα να δίνω λόγο κάπου». Η πρώτη εντύπωση που παίρνει κάνεις από μένα είναι ότι, είμαι χαμηλών τόνων και μειλίχιος, αλλά είμαι πολύ σκληρός. Με τους δικούς μου είμαι τσεκούρι. Δεν μπορείς να πεις στο σύντροφο που αγαπάς κάτι στα μούτρα και αυτός να μείνει. Είμαι ο πρώτος που θέλω να χωρίσω, αλλά τελικά με χωρίζουν, εγώ ζορίζομαι, αλλά ο άλλος δεν αντέχει το ήξεις αφίξεις μου, και μου λέει «σήκω φύγε». Πονάει περισσότερο όταν συμβαίνει να προκαλείς εσύ τον χωρισμό και τελικά σε διώχνουν γιατί κακοποιείς τον εαυτό σου», κατέληξε λέγοντας.