Headlines

Μαρίνα Σάττι! Η ΑΓΝΩΣΤΗ καταγωγή, τα ΑΡΑΒΙΚΑ και το… τζάμι

Δούκισσα Νομικού: Οι βόλτες στη φύση με τα παιδιά της, Σάββα και Αναστασία – Φωτογραφίες

Μαρίνα Σάττι! Η ΑΓΝΩΣΤΗ καταγωγή, τα ΑΡΑΒΙΚΑ και το… τζάμι Μέχρι τριών χρονών μεγάλωσα με κάποιες κυρίες που με φρόντιζαν στο σπίτι, μεταξύ αυτών και η Νάζικ, που ήταν από το Σουδάν, ξαδέλφη του μπαμπά μου, έτσι μάθαινα αραβικά και από κείνη. Από το προνήπιο μέχρι την Α’ Δημοτικού πήγαινα σε αγγλόφωνο σχολείο όπου δίδασκαν και αραβικά, επειδή ο ιδιοκτήτης ήταν Λιβανέζος, για να μάθω τη γλώσσα του μπαμπά μου και πιο «ακαδημαϊκά».

Μαρίνα Σάττι βιογραφικό! Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ, η ηλικία, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά

Οι συμμαθητές μου ήταν κυρίως παιδιά διπλωματών, τα οποία κάθε χρόνο άλλαζαν χώρα διαμονής και έπρεπε να πηγαίνουν σε ένα «διεθνές» σχολείο. Την πρώτη δημοτικού τη διδάχτηκα και στα ελληνικά από τη μαμά μου στο σαλόνι του σπιτιού μας. Είχε πάρει τα βιβλία του ΟΕΔΒ και με έβαζε κάθε απόγευμα να γράφω τα γράμματα «Α, Β, Γ» και να διαβάζω στα ελληνικά. Το πρωί στο σχολείο συνέχιζα με «A, B, C» και « ت,ب ,ا, ث». Στο σπίτι μιλούσαμε ελληνικά και καμιά φορά αραβικά, όταν είχε κόσμο μπροστά, για να μη μας καταλάβουν.

Η ΜΑΡΙΝΑ ΣΑΤΤΙ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΛΑΜ !

Μαρίνα Σάττι γόνεις! Ο πατέρας της είναι Σουδανός και η μητέρα της Ελληνίδα.

• Στο Σουδάν πήγαμε για πρώτη φορά όταν ήμουν τριών χρονών, εκεί γιόρτασα και τα γενέθλιά μου. Ο αδερφός μου μόλις είχε γεννηθεί, ήταν έξι μηνών. Πιο πριν δεν μπορούσαμε να πάμε λόγω του εμφυλίου και της πολιτικής κατάστασης. Πηγαίναμε στο χωριό Καλάκλα, είκοσι πέντε χιλιόμετρα μακριά από το Χαρτούμ, για να δούμε τη γιαγιά μου και τα αδέλφια του μπαμπά μου. Η γιαγιά μου είχε δύο βαθιές χαρακιές στα μάγουλα, κάτι που έκαναν από μικρή ηλικία στη φυλή της.

Μαρίνα Σάττι: «Ο μπαμπάς μου είχε ακούσει ρατσιστικά σχόλια για την καταγωγή του, όπως κι εγώ»

Τα επόμενα δέκα χρόνια ταξιδεύαμε στο Σουδάν κάθε χρόνο, είτε χειμώνα είτε καλοκαίρι, για τρεις εβδομάδες. Θυμάμαι οικογενειακά γεύματα, παιχνίδι με τα ξαδέλφια μου ξυπόλυτα στον δρόμο στη γειτονιά, τις φραγκόκοτες του θείου μου που πετούσαν. Πηγαίναμε στο μαγαζάκι που είχε το τζαμί της περιοχής και αγοράζαμε καραμέλες και σοκολάτες.

”Στο Βόρειο και στο Νότιο Σουδάν. Γκολ το εμείς είμαστε από το Βόρειο Σουδάν, είναι αραβική κουλτούρα. Κατά κύριο λόγο που. Βάζετε κόσμος εκεί. Κάθε φορά που ταξίδευα κι αναρωτιόμουν έτσι τα ξαδέρφια μου αισθανόμουν λίγο ότι είναι εγκλωβισμένη. Ας πούμε το θέμα πόσο εύκολα μπορεί να εκφραστεί κάποιος; Ας πούμε δημόσια η σχέση ανάμεσα στα φύλα, ακόμα και το θέμα της ένδυσης, ας πούμε δεν μπορούσε η μαμά μου, ας πούμε, όντας πιο μεγάλη σε ηλικία, δεν μπορούσε να βγει έξω φορώντας που με κοντό μανίκι. Εγώ προς τους ανθρώπους εκεί. Περιορισμοί λοιπόν, ναι. Κι εγώ ας πούμε αισθάνομαι θύμα με τις ξαδέρφες μου. Όταν έρχονται έρχονται στην Ελλάδα. Έτσι θα χαίρονται ότι θα ας πούμε. Είναι ελεύθερες και όμως κλειδιά σε αισθάνεσαι πολύ. Απωθημένες, εδώ δηλαδή κατάλαβα ότι δεν είναι περιορισμένες εκεί, αλλά είναι αυτός ο τρόπος που έχουν μάθει να ζουν και οι δομές τους είναι τέτοιες και ίσως νιώθουν ασφαλής και αυτό μέσα.”

Slide Up
x