Hit enter after type your search item

Νασος Γουμενίδης βιογραφικό σήμερα! Η προσωπική ζωή, η ηλικία, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά
Ο Νάσσος Γουμενίδης έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αλεξανδρούπολη. Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία το 1991 στη Σχολή Δημοσιογραφίας του ANT1.
Είναι παντρεμένος και έχει αποκτήσει και μια κόρη.

Η “άγνωστη” ζωή του Νάσου Γουμενίδη…Η λαχαναγορά, οι αποκαλύψεις και ο χαμός του αδελφού του από ναρκωτικά

Ανήκει στους δημοσιογράφους με την ουσιαστική έννοια του όρου, ποτέ δεν μιλάει στον αέρα, χωρίς στοιχεία, κάνει έρευνα και συγκεντρώνει πληροφορίες, για κάθε θέμα που καταπιάνεται. Λέει πάντα τη γνώμη του και κάνει κριτική με θάρρος, αδιαφορώντας για το κόστος.

Νάσος Γουμενίδης

Έχει αποκαλύψει δημόσια αδυναμίες ή άσχημες πλευρές πολλών επωνύμων απομυθοποιώντας τους και καταρρίπτοντας την ψεύτικη εικόνα τους. Είναι αληθινός και θέλει να βρίσκεται σε επαφή με τους ανθρώπους και όσα συμβαίνουν στην κοινωνία. Ήρθε στην Αθήνα μόλις τελείωσε το σχολείο από την Αλεξανδρούπολη, σπούδασε δημοσιογραφία στη σχολή του ANT1 και από φοιτητής δουλεύει ασταμάτητα.

 

Πάλεψε για να γίνει αυτό που είναι σήμερα. Απέκτησε γνώσεις και εμπειρίες ζωής, έκανε ρεπορτάζ και εξοικειώθηκε με διαφορετικές εκφάνσεις της δημοσιογραφίας. Έχει δουλέψει με το Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, έχει συνεργαστεί με την Ελένη Μενεγάκη, ήταν για χρόνια στο πάνελ του « Κους – Κους», σήμερα έχει το προσωπικό του blog στο gossiptv και συνεργάζεται με το Star.

 

https://www.youtube.com/watch?v=DYQrX4W5NRQ

Ο Νάσος Γουμενίδης, είναι σίγουρα ένα από τα φωτεινά παραδείγματα του δημοσιογραφικού χώρου που αξιοποιεί την πένα του για να βοηθήσει τους ανθρώπους να σκεφτούν και όχι για να τους «κοιμίσει». Χθες φιλοξενήθηκε στο “Μίλα” της Τατιάνας Στεφανίδου, όπου διηγήθηκε την ιστορία της ζωής του, την πορεία του στο δημοσιογραφικό χώρο και άνοιξε την ψυχή του, μιλώντας για τον αδερφό του που έφυγε σε πολύ μικρή ηλικία, από τα ναρκωτικά.

Ο Νάσος εξομολογήθηκε ότι τα πρώτα χρόνια που ήταν στην Αθήνα και σπούδαζε δημοσιογραφία έκανε διάφορες χειρωνακτικές δουλειές για να συντηρεί τον εαυτό του και να έχει κάποιο εισόδημα. Δούλεψε στη λαχαναγορά, κουβαλούσε κασόνια, δούλεψε σε μπαρ και παράλληλα σπούδαζε.

«Είσαι ένα πολύ καλό παράδειγμα Νάσο και χαίρομαι που τα λες αυτά. Τα σημερινά παιδιά έχουν την τάση να βουλεύονται με όσα τους παρέχουν οι γονείς, δύσκολα κάποιος σηκώνεται από τις 5 το πρωί δουλεύει στη λαχαναγορά στη συνέχεια πάει στη σχολή για να παρακολουθήσει τα μαθήματα του, μετ κάνει άλλη δουλειά το απόγευμα, άλλη το βράδυ…» παρατήρησε η παρουσιάστρια Τατιάνα Στεφανίδου και ο Νάσος εξήγησε τα κίνητρα που είχε στο μυαλό του και του έδιναν ψυχική δύναμη :

«Είχα στο μυαλό μου ένα διακριτό στόχο, ένα όνειρο… ήθελα να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία, ήθελα να γράφω, να μοιράζομαι τις σκέψεις μου με τον κόσμο. Τα σημερινά παιδιά κάνουν ένα λάθος. Η ουσία της δουλειάς μας δεν είναι να φαίνεται η φάτσα μας και να γίνουμε αναγνωρίσιμοι ως πρόσωπα, η αναγνωρισιμότητα μας αφορά τα θέματα που παρουσιάζουμε και αναλύουμε και το πώς το κάνουμε. Πρέπει να φωτίζουμε την πραγματική διάσταση των γεγονότων και των ανθρώπων, με αυτό τον τρόπο είμαστε σωστοί, τα άλλα είναι μια επιφάνεια».

« Αποφάσισες να μιλήσεις και για το πρόβλημα που αντιμετώπισε ο αδερφός σου με τα ναρκωτικά ο οποίος τελικά έφυγε από τη ζωή πριν λίγο καιρό. Πες μου πώς έμπλεξε με όλη αυτή την ιστορία ;» ρώτησε στη συνέχεια της συζήτησης η Τατιάννα Στεφανίδου.

« Ο αδερφός ήρθε στην Αθήνα σε ηλικία 19 ετών, για να σπουδάσει ηχοληψία στον ANT1 κι αυτός. Κάποια στιγμή παρατήρησα ότι μπαινόβγαιναν στο σπίτι κάποιοι περίεργοι τύποι και επειδή λόγω δουλειάς ήξερα να αναγνωρίζω φάτσες και συμπεριφορές, έβλεπα αυτή την έντονη νευρικότητα και είχα καταλάβει από πολύ νωρίς τι συνέβαινε. Ξεκίνησε χρήση… με τσιγαράκι αρχικά και μετά πέρασε στα πιο βαριά, όπως συμβαίνει σε εκατοντάδες άλλα παιδιά και οικογένειες. Εδώ επανέρχομαι σε αυτό που σου έλεγα πριν, δεν είναι όλοι ίδιοι, δεν έχουν όλοι την ίδια δύναμη σαν χαρακτήρες να πουν έχω ένα στόχο και θα τον πετύχω και δεν θα με λυγίσουν οι δυσκολίες. Τα παιδιά που κάνουν ουσίες δεν είναι κακά ή άρρωστα παιδιά, είναι παιδιά αδύναμα, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ζωή και τις δυσκολίες της ή θέλουν να κάνουν εντύπωση έστω και με αρνητικό τρόπο. Ο αδερφός μου νομίζω ότι ανήκε περισσότερο στη δεύτερη κατηγορία, ήθελε να κάνει εντύπωση…»

« Το πήρες χαμπάρι αμέσως και πώς αντέδρασες ;» ρώτησε η παρουσιάστρια

« Ναι αμέσως, τσακωθήκαμε πολύ… Δεν μπορούσα να το δεχτώ, ήθελα να τον διώξω από το σπίτι… Μίλησα σε ψυχολόγο τότε για να μου πει τι να κάνω και πως πρέπει να το χειριστώ γιατί κι εγώ δεν ήμουν τότε αυτός που είμαι σήμερα που έχω τόσες εμπειρίες… ήμουν κι εγώ νέος και πάνω στην τρέλα μου, είχαμε μικρή διαφορά αυτός ήταν 19 κι εγώ 22 αλλά από τότε που ήρθε στην Αθήνα έγινα εγώ και μαμά και μπαμπάς και αδερφός, είχα τη δουλειά μου, το στρατιωτικό και το Δημήτρη, είχα όλες αυτές τις ευθύνες…»

« Η ιστορία γιγαντώθηκε όταν δεν κατάφερε να προχωρήσει επαγγελματικά σε αυτό που σπούδασε και έφυγε από την Αθήνα, πήγε πίσω στους γονείς μας σε ένα περιβάλλον γλυκό γι’ αυτόν… Βέβαια, όταν τα βάλεις αυτά μέσα σου πρέπει να έχεις πολλά κιλά «κοχόνες» που λέω εγώ για να μπορέσεις να απεξαρτηθείς και να ξεφύγεις και υπάρχουν και αυτοί που σε κυνηγάνε σαν πελάτη, σου κάνουν δωράκια και δεν σε αφήνουν…»

« Ο αδερφός μου έπεσε στα ναρκωτικά νομίζω γιατί πίστεψε ότι έτσι θα προστατέψει την ψυχή του… 15 χρόνια ήμουν ο σκληρός της οικογένειας, δεν πρόλαβα να του πω πόσο τον αγαπούσα και τον λάτρευα… η μητέρα μου πήγε να χάσει το μυαλό της με αυτά που συνέβαιναν και με αυτά που μάθαινε γύρω από τα ναρκωτικά. Ο πατέρας μου έχασε πολλά χρόνια από τη ζωή του, δεν ήξερε πώς να αντιμετωπίσει την κοινωνική κριτική, πήγαινε στο καφενείο και ντρεπόταν… Οι γονείς μου του είχαν αδυναμία, όπως και η γιαγιά μου η Ευανθία, γι’αυτό σου είπα πριν ότι ήταν πήγε σε ένα περιβάλλον γλυκό γι’αυτόν και ήταν δέκα φορές πιο δύσκολο να πει « θα κλειστώ στον ευατό μου και θα το ξεπεράσω»… Δεν ήθελε να μπει σε κέντρο απεξάρτησης, θεωρούσε ότι είναι εύκολο να απαλλαγεί και θα τα κατάφερνε… Στην οικογένειά μου υπήρχε τρομακτικό έλλειμμα παιδείας, δεν ξέραμε πώς να τον χειριστούμε… Απομακρύνθηκε από όλους… Υπήρχαν στιγμές που ήταν γλυκός και δοτικός και άλλες που γινόταν ένα αγρίμι… Όταν είσαι 15 χρόνια στην παραμύθα καίγεται το μυαλό σου, χάνεσαι… όταν έφυγε ήταν 34 και το μυαλό του είχε κολλήσει στα 19…»

« Τώρα που έχω παιδιά και καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις παιδιά , θέλω να δώσω ένα μάθημα στην κόρη μου τη Φαίδρα. Μόλις αρχίσει να καταλαβαίνει, θα την πάω στην Αλεξανδρούπολη και θα της δείξω τον τάφο του θείου της και θα της πω «ο θείος σου έφυγε επειδή έμπλεξε με τις ουσίες». Μπορεί να ακούγεται σκληρό αλλά εγώ νιώθω ότι έτσι υα την προστατέψω… Να ζήσεις παθιάρικα, να ζήσει έντονα, να ζήσει στα άκρα αλλά με άλλους τρόπους… να μην πέσει μέσα στα σκατά…»

« Γιατί αποφάσισες να δημοσιοποιήσεις την ιστορία του αδερφού σου μέσα από το προσωπικό σου blog στο gossiptv ;»

« Αποφάσισα να το δημοσιοποιήσω για να προλάβω τη δημοσιογραφική παραφιλολογία, δεν σκέφτηκα τον εαυτό μου, εγώ μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Το έγραψα για να προστατέψω την οικογένεια μου από τη βλακεία που μπορούσε να πει ο καθένας και είπα την αλήθεια.. Εκείνη τη μέρα που έγραψα για τον αδερφό μου έδιωξα ακόμα και τη γυναίκα μου από το δωμάτιο. Της είπα “θέλω να φύγεις, να με αφήσεις μόνο μου, να γράψω κάποια πράγματα μέσα από τη ψυχή μου…»

« Εγώ πιστεύω ότι έκανες πολύ καλά που το δημοσιοποίησες γιατί ακούγοντες αυτές τις ιστορίες ξυπνάει ο κόσμος… σχολίασε η παρουσιάστρια Τατιάνα Στεφανίδου.

Ο δημοσιογράφος Νάσος Γουμενίδης έχασε τον πατέρα του: Γιατί ρε πατέρα; Γιατί δεν τον κέρδισες τον θάνατο; Εσύ που μου έλεγες ότι δεν τον φοβάσαι;

Σε βαρύ πένθος έχει βυθιστεί ο δημοσιογράφος Νάσος Γουμενίδης, ο οποίος έχασε τον πατέρα του, Θεόδωρο.

Ο Θεόδωρος Γουμενίδης νοσηλευόταν επί 36 μέρες στην εντατική στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, δίνοντας γενναία μάχη να κρατηθεί στη ζωή, ύστερα από ανεύρισμα κοιλιακής αορτής και χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε άμεσα.

https://www.youtube.com/watch?v=54qB9AxPc04

Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056 – Το Χαμόγελο του Παιδιού

Ο αγαπημένος δημοσιογράφος θέλησε να αποχαιρετήσει τον λατρεμένο του πατέρα με ένα σπαρακτικό κέιμενο.

«Είμαι εδώ μπαμπά. Στο γραφείο. Απο την στιγμή που με ενημέρωσαν ότι έφυγες. Ιδρώνω… ζαλίζομαι, ξεϊδρώνω, γράφω, σκέφτομαι. Απο τη μία λέω μέσα μου… είναι η φυσική ροή των πραγμάτων και πως η ζωή συνεχίζεται και απο την άλλη ένας μεγάλος συναισθηματικός φραγμός αναμνήσεων και εικόνων με γονατίζει. Αυτός με κάνει να μην μπορώ να καταπιώ.

Έχω ένα βάρος στον λαιμό μου. Σα να πνίγομαι… σκεπτόμενος πώς κάποιος ξερίζωσε την ρίζα μου.
Έχω τόσα πολλά να γράψω για σένα. Αλλά θα μείνω στα ουσιαστικά. Αυτά που με διαμόρφωσαν. Στην κληρονομιά σου.
Ήσουν άρχοντας. Κοτσονάτος. Σκληρός. Μαχητής. Ήσουν ο μπαμπάς μου. Αυτός που κάθε φορά που σε χρειάστηκα ήσουν εκεί. Από τα παιδικά…τα εφηβικά…τα φοιτητικά μου χρόνια, ως “τα τώρα”. Ως επαγγελματίας Δημοσιογράφος.

Μέχρι τα τελευταία χρόνια που οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Ήμουν εγώ εκεί όποτε το ζητούσες. Γιατί πολύ απλά έτσι είναι η ζωή. Αλλά ήσουν τόσο εγωιστής και περήφανος που δεν δεχόσουν πολλά πολλά. Αντιθέτως έδινες… απλόχερα ότι είχες. Και ας μην είχες μετά για καφέ και τσιγάρα.

«Δεν γίνεται να είσαι ο ΑΝΤ1 και το μόνο promo που έχεις για Μαυρίδη να είναι ότι είναι ο γκόμενος της Νικολέττας Ράλλη»

Έδινες και αγάπη. Πολύ αγάπη. Στα τελευταία σου. Κάτι που παλιότερα δυσκολευόσουν να μοιραστείς. Όμως ακόμη και τότε είχες τον τρόπο σου να την δείχνεις.
Μετά απο 37 ημέρες στην ΜΕΘ του νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, μας άφησες. Αιτία θανάτου; Ενδονοσοκομειακή λοίμωξη. Ένα τόσο δα μικρόβιο μπήκε στο αίμα σου και σε σκότωσε.

Αλλά πες μου ρε ΤΕΟ… από εκεί ψηλά που μας βλέπεις με αυτές τις μεγάλες πράσινες ματάρες σου. Αυτές που έκλεισαν για πάντα στις 02.17 σήμερα το ξημέρωμα.
Γιατί ρε πατέρα;

Έτσι ενημερώθηκε η Στέλλα Μιζεράκη για τον θάνατο του Πάνου Ζάρλα

Γιατί δεν τον κέρδισες τον θάνατο; Εσύ που μου έλεγες ότι δεν τον φοβάσαι;
Γιατί παραδόθηκες; Εσύ που έδωσες μάχη πάνω από έναν μήνα στην ΜΕΘ;
Γιατί έκανες μέχρι και τους γιατρούς που σε έσωσαν απο το ανεύρυσμα να κλάψουν για το φευγιό σου;
Γιατί με “καλείς” αύριο στην Κηδεία σου και όχι στο μπαλκόνι, να ψήσεις και μετά να πάρεις την εγγονή σου να περπατήσετε μαζί και να χαθείτε με τις ώρες;

Το μόνο που με κάνει να νιώθω καλύτερα μέσα στην μαυρίλα της απώλειας και στο σκληρό φάσμα του θανάτου είναι πώς ξέρω πώς ήσουν περήφανος για τα παιδιά σου. Και για μένα – τον πρωτότοκο τσόγλανο, όπως με αποκαλούσες – και για τον Βαγγέλη τον μικρότερο, αλλά και για τον Δημήτρη που “τρέχεις” πλέον με ανυπομονησία και ανοιχτά χέρια να τον συναντήσεις και να τον αγκαλιάσεις εκεί ψηλά.

Γιατί θα ξαναβρεθούμε όλοι κάποια στιγμή…

Θεόδωρος Γουμενίδης. Γεννήθηκε στις 5-6-1945 και απεβίωσε στις 29-9-2021. Ήταν ένας υπέροχος μπαμπάς και ένας καταπληκτικός Παππούς.

Σκοτώθηκε σε τροχαίο ο Πάνος Ζάρλας

Αντίο μπαμπά σε περίπτωση που με κάποιο τρόπο με διαβάσεις… γιατί μπορεί να ήρθα να σε δω αλλά δεν πρόλαβα να σου πώ…πόσο σε αγαπώ… και θα σε αγαπώ».

Slide Up
x
This div height required for enabling the sticky sidebar
Ad Clicks : Ad Views :