Νίκος Παπαγγελής βιογραφικό σήμερα! Η προσωπική ζωή, η ηλικία, το ύψος, η καταγωγή, οι σπουδές, και τα κιλά Ονομάζομαι Νίκος Παπαγγελής και γεννήθηκα στις 23/07/1999 στο Ρίο της Πάτρας. Με τον πρωταθλητισμό αποφάσισα να ασχοληθώ αμέσως μετά το πρόβλημα υγείας μου, που ήρθα αντιμέτωπος με τον καρκίνο και χρειάστηκε να ακρωτηριάσω το αριστερό μου πόδι!
Η μεγαλύτερη μου διάκριση ήταν τον 2018 που κατέλαβα την 3η θέση στο Παγκόσμιο κύπελλο ποδηλασίας δρόμου στο Έμεν της Ολλανδίας, στο αγώνισμα της αντοχής. Η πιο έντονη στιγμή που θυμάμαι από τον πρωταθλητισμό είναι στο παγκόσμιο κύπελλο στην Ολλανδία, όταν πέρασα τη γραμμή του τερματισμού και κατάλαβα ότι είχα κερδίσει το πρώτο μου μετάλλιο σε διεθνές επίπεδο. Καθώς και η στιγμή της απονομής του μεταλλίου.
Δεν έχω σκεφτεί ποτέ να εγκαταλείψω τον πρωταθλητισμό. Σίγουρα υπάρχουν δύσκολες μέρες αλλά ποτέ δεν το έχω σκεφτεί. Είναι αυτό που με γεμίζει σαν άνθρωπο και αυτό που με έκανε να ξεπεράσω όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισα.
Το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι να κατακτήσω ένα μετάλλιο σε Παρα-Ολυμπιακούς αγώνες και σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Αρχικά θα ήθελα να ευχαριστώ τον ΟΠΑΠ για την τιμή που μου έκανε να βρίσκομαι στην ομάδα των ΟΠΑΠ CHAMPIONS. Νιώθω πραγματικά πολύ τυχερός και ευλογημένος που μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με τον ΟΠΑΠ. Είναι πολύ σημαντικό σε τόσο δύσκολες εποχές να έχεις διπλά σου ανθρώπους να σε στηρίζουν. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η συνεργασία θα με φέρει πιο κοντά στα όνειρα και τους στόχους.
«Για μένα προσπάθεια είναι να ξεπερνάς κάθε στιγμή τον εαυτό σου και τα όρια σου ανεξαρτήτως των δυσκολιών που υπάρχουν.»
Σοκάρει ο Νίκος Παπαγγελής: «Ακρωτηριάστηκα 14 ετών για να σώσω τη ζωή μου»
Τι λέει ο Παραολυμπιονίκης ποδηλασίας για το περιστατικό με τον αστυνομικό στη φωτιά στο Λαγονήσι;
O Νίκος Παπαγγελής είναι Παραολυμπιονίκης στην ποδηλασία και τις τελευταίες ημέρες το όνομά του ακούστηκε έντονα μετά από ένα απρεπές σχόλιο που δέχθηκε από αστυνομικό στις φωτιές στο Λαγονήσι.
Ο 24χρονος πρωταθλητής σε συνέντευξή του στη Σάσα Σταμάτη και στην εφημερίδα Secret των Παραπολιτικών μίλησε για το περαστικό με τον άνδρα της Αστυνομίας αλλά και τη χρονιά που άλλαξε ριζικά όλη του τη ζωή, αφού αναγκάστηκε να προχωρήσει σε ακρωτηριασμό του ενός ποδιού.
«Ήμασταν απομακρυσμένοι ενάμισι χιλιόμετρο από το σπίτι μου και ξαφνικά ήρθε ένας αστυνομικός να ελέγξει αν έχει εκκενωθεί η περιοχή. Αφού έκανε τη δουλειά του, μέσα από το περιπολικό που κινείτο με χαμηλή ταχύτητα μου είπε: Να δω πώς θα τρέξεις εσύ αν έρθει από εδώ η φωτιά», περιγράφει ο Νίκος Παπαγγελής.
«Του είπα «Τι είναι αυτά που λες;» και στη συνέχεια βγήκε από το περιπολικό, γιατί κατάλαβε ότι έκανε χοντράδα, και μου είπε: Αδελφέ μου, για σένα το λέω, για το καλό σου», συμπληρώνει ο 24χρονος Παραολυμπιονίκης.
Τον έχεις συγχωρήσει;
Εμένα δεν με αγγίζουν τέτοια σχόλια στη ζωή μου, γιατί τα έχω ακούσει πολλές φορές. Απλά, τέτοιες συμπεριφορές σε κάποια άτομα με αναπηρία μπορεί να έχουν αρνητική εξέλιξη στην ψυχολογία τους και είναι απαράδεκτο εν έτει 2023 να γίνονται τέτοια σχόλια.
Το 2014 άλλαξε όλη σου η ζωή. Τι ακριβώς συνέβη;
Το 2013 ακρωτηριάστηκα από οστεοσάρκωμα, που είναι μια μορφή καρκίνου στα οστά. Ηταν η δεύτερη φορά που διαγνώστηκα, καθώς είχα έρθει ξανά αντιμέτωπος με τον καρκίνο την πρώτη φορά και συγκεκριμένα το 2012.
Το 2014 ουσιαστικά ξεκίνησε η δεύτερη ζωή μου, όπου έπρεπε να μάθω να ζω με την αναπηρία μου. Να μάθω να περπατάω ξανά με το πρόσθετο μέλος και να ξεκινήσω ξανά τον αθλητισμό, που ήταν από πριν η μεγάλη μου αγάπη.
Όταν σου ανακοίνωσαν οι γιατροί ότι θα σου ακρωτηριάσουν το πόδι, πώς ένιωσες;
Ηταν ένα μεγάλο σοκ για εμένα, ήμουν 14 χρόνων. Δεν γνώριζα αν θα μπορώ να κάνω πράγματα όπως έκανα πριν και αν θα είχα μια ζωή όπου θα μπορούσα να ήμουν άνετος και ευτυχισμένος. Ουσιαστικά, ο ακρωτηριασμός για μένα ήταν η μόνη λύση για να καταφέρω να σώσω τη ζωή μου.
Όταν έμαθα ότι θα ακρωτηριαστεί το πόδι μου, είχα μεγάλη στήριξη από τους δικούς μου ανθρώπους, αλλά και από παιδιά που είχαν και αυτά ακρωτηριασμό και έρχονταν σπίτι μου. Πραγματικά, πήρα τεράστια δύναμη, γιατί είδα ότι έχουν μια φυσιολογική ζωή.
Νίκος Παπαγγελής: Νέος και έτοιμος για το καλύτερο στο Τόκιο
Από τους νεαρότερους της ελληνικής αποστολής, ο Νίκος Παπαγγελής ετοιμάζεται να δώσει τον καλύτερό του εαυτό στο Παραολυμπιακό τουρνουά της ποδηλασίας υπό την επίβλεψη του Ομοσπονδιακού τεχνικού, Γιώργου Βαρβεράκη.
Αν και 24 χρόνων, ο Παπαγγελής έχει ήδη στο βιογραφικό του πολλές και σπουδαίες επιτυχίες. Ένα χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, είναι Πανελλήνιος Πρωταθλητής Ποδηλασίας Δρόμου και Πίστας. Έχει κατακτήσει την 3η θέση στην αντοχή και τη 10η στο χρονόμετρο στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδηλασίας στην Ολλανδία (2015-2016-2017), ήταν 8ος στην αντοχή και 11ος στο χρονόμετρο στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ιταλία, ήταν 14ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Βέλγιο στην αντοχή και τέλος έχει τρέξει στα 3χλμ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πίστας στην Αμερική όπου ήταν 10ος.
Οι εμπειρίες του για την ηλικία του είναι πάρα πολλές, όμως η Παραολυμπιάδα θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για τον ίδιο και οι στόχοι που βάζει είναι στις δυνατότητές του. «Θέλω να μπω στην πρώτη εξάδα. Αυτός είναι ο στόχος μου. Γυμνάζομαι καθημερινά υπό την επίβλεψητου κ. Γιώργου Βαρβεράκη. Βέβαια αυτός είναι στη Κρήτη και εγώ εδώ στον Πειραιά, αλλά δεν απαιτείται να είναι παρών στις προπονήσεις από τηνστιγμή που ακολουθώ το πρόγραμμα που μου έχει δώσει», τονίζει στο επίσημο σάιτ της ΕΑΟΜ ΑμεΑ.
Αναφερόμενος στο πως μπήκε η ποδηλασία στη ζωή του εξηγεί: «Εγώ την Ποδηλασία την ξεκίνησα το 2014 μετά τον ακρωτηριασμό μου. Γυμναζόμουνα να αποκτήσω μια καλή φυσική κατάσταση. Κατέβηκα κάτω στη Κρήτη, στο πρώτο πρωτάθλημα της ομοσπονδίας, γνώρισατον Γιώργο Βαρβεράκη, κουβεντιάσαμε και αγάπησα το άθλημα και από τότε γυμνάζομαι συστηματικά με στόχο τους Παραολυμπιακούς αγώνες, τα Παγκόσμια πρωταθλήματακαι τα άλλα εγχώρια πρωταθλήματα που έχουμε. Κάνω καθημερινά προπόνηση. Μόνο την Κυριακή έχω τα ρεπό μου. Δυο ημέρες κάνω και γυμναστήριο οπότε εκείνες τις ημέρες μπορεί να κάνω και 5-6 ώρες προπόνηση», εξηγεί.
Ο Νίκος Παπαγγελής θα πάρει μέρος στα 3χλμ στην ατομική καλωδίωση στην πίστα, στο δρόμο ατομικής χρονομέτρησης και στο δρόμο της αντοχής. «Στόχος μου είναι κυρίως η αντοχή πουείναι στις 31 Αυγούστου. Σίγουρα ο πρώτος στόχος μου είναινα καταφέρω να μπω στη πρώτη εξάδα. Από εκεί και πέρα επειδή στη προετοιμασία όλα πήγαν τέλεια μπορεί να καταφέρουμε και να κάνουμε την υπέρβαση, να κάνουμε κάτι καλύτερο», καταλήγει…
«Όλα ξεκίνησαν από ένα πόνο στο πόδι μου»
«Όταν ήμουν 12 ετών άρχισε να με πονάει υπερβολικά το αριστερό μου πόδι, πάνω από το γόνατο. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια κι ένιωθα ότι με χτυπούν με σφυρί. Τότε αναγκαστήκαμε με τους γονείς μου να πάμε στο γιατρό. Το πρώτο πράγμα που μου είπε ήταν να πάμε για βιοψία. Μπαίνω κατευθείαν για βιοψία και θυμάμαι ότι μου πήραν κομμάτι από το κόκαλο. Τότε, είδαν ότι υπάρχει όγκος. Μετά τη βιοψία με έστειλαν στο ογκολογικό νοσοκομείο «Ελπίδα».
Στην αρχή εγώ νόμιζα, ότι έχω κάποιο πρόβλημα στο πόδι εξαιτίας της μπάλας και πίστευα ότι θα κάνω το χειρουργείο και θα ήταν όλα μια χαρά μετά. Δεν είχα καταλάβει ακόμα το μέγεθος του προβλήματός μου, μέχρι που μπήκα μέσα στο νοσοκομείο και είδα τα άλλα παιδιά που δεν είχαν μαλλιά. Οι γονείς μου βέβαια ήταν πιο συνειδητοποιημένοι αλλά δεν μπορούσαν να μου πουν πολλά γιατί ήμουν μόλις 12 ετών. Σοκαρίστηκα όταν με έπιασαν οι γιατροί και μου εξήγησαν κάποια πράγματα. Θυμάμαι την πρώτη φορά όταν μπήκα στο ιατρείο για να με εξετάσουν ήταν ένα κοριτσάκι που του έπαιρναν μυελό και εκεί άρχισα να κλαίω. Είχα φόβο για το άγνωστο»
«Ήταν τρομερό το σοκ όταν έμαθα ότι θα μου ακρωτηριάσουν το πόδι»
Κλείσιμο
«Μετά έκανα χημειοθεραπείες, χειρουργείο και μου αφαίρεσαν οι γιατροί τον όγκο. Όλα αυτά κράτησαν περίπου ένα χρόνο με αποτέλεσμα να μην έχω τη ψυχολογία να πηγαίνω σχολείο. Πολύ αργότερα άρχισα να επανέρχομαι στους καθημερινούς μου ρυθμούς πιστεύοντας ότι το πρόβλημα έχει ξεπεραστεί. Μετά από δύο χρόνια, στις τυπικές εξετάσεις που πήγα να κάνω διαγνώστηκε πάλι ότι έχω οστεοσάρκωμα στο ίδιο ακριβώς σημείο. Τη δεύτερη φορά ήταν πολύ επιθετικός ο όγκος. Στην αρχή το παλέψαμε πάλι με χημειοθεραπείες αλλά τελικά η μόνη λύση ήταν ο ακρωτηριασμός.
Δεν το έμαθα από τους γονείς μου αλλά εγώ ο ίδιος πήγα στο χειρουργό μου και θυμάμαι ότι μου είπε: «Νίκο, μπαίνουμε για ακρωτηριασμό», έτσι στεγνά. Δεν μου άφησε κανένα περιθώριο να του κάνω ερωτήσεις. Τότε ήμουν μόλις 15 ετών και το σοκ ήταν πολύ μεγάλο. Δεν ήθελα να το πιστέψω, θυμάμαι ότι τους είπα «αποκλείεται να έρθω στο χειρουργείο» και έφυγα. Επί δύο μέρες έκλαιγα, ήμουν κλεισμένος στο δωμάτιό μου μέχρι που κατάλαβα ότι αυτό το χειρουργείο ήταν η μόνη λύση για να συνεχίσω να ζω».
«Όταν μπήκα στο χειρουργείο όλα ήταν ψυχρά και παγωμένα»
«Θυμάμαι τη στιγμή που μπήκα στο χειρουργείο για να μου ακρωτηριάσουν το πόδι αλλά και τη στιγμή που βγήκα. Όταν μπήκα στο χειρουργείο όλα ήταν ψυχρά και παγωμένα. Όταν όμως βγήκα από το χειρουργείο και άνοιξα τα μάτια μου, θυμάμαι ότι το πρώτο πράγμα που είπα στους γονείς μου ήταν ότι τελικά δεν μου έκοψαν οι γιατροί το πόδι . «Μαμά, το σώσαμε το πόδι» της είπα. Το ένιωθα τόσο βαρύ λόγω του ακρωτηριασμού και τα νεύρα ήταν τόσο πολύ πειραγμένα που ένιωθα ότι είχα πόδι κι ότι τη γλίτωσα.
Είμαι τυχερός γιατί έχω ανθρώπους δίπλα μου, την οικογένειά μου και τους φίλους μου που με στηρίζουν πολύ. Την πρώτη μέρα στο νοσοκομείο ήρθαν να με δουν παιδιά που είχαν κι αυτά κάποιον ακρωτηριασμό. Θυμάμαι τον Γιάννη που είχε χάσει και τα δύο του πόδια και μπήκε μέσα στο δωμάτιο με ένα πλατύ χαμόγελο. Δεν τους γνώριζα απλά ήρθαν να μου δώσουν ένα αισιόδοξο μήνυμα με την παρουσία τους εκεί. Αυτή ήταν μια πρωτοβουλία της μαμάς μου και πραγματικά μου έκανε πολύ καλό. Ήθελα να βγω από το νοσοκομείο και να ξανακάνω ότι έκανα και πριν τον ακρωτηριασμό».
«Το ποδήλατο μου δίνει την ταχύτητα που δεν μπορώ να έχω με τα πόδια μου»
Οι επόμενες ημέρες ήταν επώδυνες και δύσκολες, όμως ο Νίκος δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε να παλεύει και να ονειρεύεται. Λίγα χρόνια μετά το όνομα του 20χρονου πια Νίκου Παπαγγελή φιγουράρει παντού. Είναι ο πανελλήνιος πρωταθλητής στο ποδήλατο για άτομα με αναπηρία ενώ το 2017 κατέκτησε την τρίτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Μεγάλος του στόχος το μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2020 στο Τόκιο. Η αγάπη του για τον αθλητισμό παρά το πρόβλημα με το πόδι του ήταν τέτοια που όταν ένας προπονητής τον είδε και του πρότεινε να ασχοληθεί με το ποδήλατο, δεν το σκέφτηκε και πολύ. Για τον ίδιο, όπως έχει πει σε συνεντεύξεις του δεν ήταν εύκολο να μάθει να κάνει ποδήλατο με το ένα πόδι. Σήμερα, όμως έχει γίνει προέκταση του εαυτού του κι όπως λέει και ο ίδιος το ποδήλατο του δίνει φτερά.
«Το ποδήλατο το αγάπησα γιατί μου δίνει την ταχύτητα που δεν μπορώ να έχω με τα πόδια μου και όταν ανέβηκα στο ποδήλατο κι ένιωσα ότι μπορώ να πηγαίνω γρήγορα όπου θέλω με κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Κάνω πολλές προπονήσεις στο δρόμο και ο κόσμος με αναγνωρίζει και μου δίνουν κουράγιο και δύναμη» λέει ο Νίκος Παπαγγελής.
